130 lat temu, 5 czerwca 1894 roku we Lwowie odbyła się Powszechna Wystawa Krajowa, w ramach której po raz pierwszy udostępniono zwiedzającym „Panoramę Racławicką”. Zorganizowana w setną rocznicę insurekcji kościuszkowskiej wystawa była największym przedsięwzięciem gospodarczym i kulturalnym okresu rozbiorowego. Ekspozycja była nie tylko przeglądem dorobku gospodarczego Galicji, ale przede wszystkim ponadzaborową prezentacją narodowej kultury i sztuki, „[…] wielką manifestacją jedności i żywotności narodu polskiego”. Wystawę przygotowywano dwa lata. Na obszarze około 46 hektarów – w obrębie Wzgórza Stryjskiego – wzniesiono 129 rozmaitych budowli, wśród których były m.in.: pałac sztuki, sala koncertowa, stadion, hala maszyn, stajnie, cieplarnie, restauracje, kawiarnie.
Zob.
Beata Stragierowicz, „Powszechna Wystawa Krajowa 1894 roku – wielkie dni Lwowa,
Galicji i Polski”,
https://mnwr.pl/intrygujace-powszechna-wystawa-krajowa-1894-roku-wielkie-dni-lwowa-galicji-i-polski/
Medalion pamiątkowy awers i rewers
Na wystawę tę William Heerlein Lindley przygotowali się jak przystało na tak znanych inżynierów. Specjalnie otwarty na tę okazję pawilon mieścił wystawę planów i modeli, obok niego zaś znalazł się „Wzór budowli przedstawiający kanał spławny z przyrządem przepłukującym i przyporami”. Opracował także publikację w języku polskim przystępnie popularyzującą pięćdziesiąt lat doświadczenia w zakresie projektowania i realizacji przez nich miejskich robót kanalizacyjnych i wodociągowych. Katalog wystawowy zawierał 138 pozycji, z których numery od 42 do 93 dotyczyły Warszawy. Za najważniejsze dla swoich dokonań Lindleyowie uznawali prace nad wodociągami i kanalizacją w Hamburgu, Frankfurcie nad Menem, w Warszawie, w Elberfeld, Mannheim oraz w Hanau. Katalog zawierał też czterojęzyczne objaśnienie „do typowej budowy kanału spławnego”, wykonanych w Hamburgu w 1842 roku, we Frankfurcie w 1865 roku i Warszawie w 1882 roku.
Fragment opisu eksponatu
Zob. R. Żelichowski, Lindleyowie. Dzieje inżynierskiego rodu, Societas Lindleiana, Warszawa 219, t. II, s. 231
Kanały Lindleya, wzór 1843
W dniu 22 kwietnia w Blackheath (London Borough of Greenwich) odsłoniliśmy tablicę pamiątkową ufundowaną przez English Heritage Blue Plaques, poświęconą Williamowi Lindleyowi i jego najstarszemu synowi, Williamowi Heerleinowi.
W ten sposób uwieńczony został wieloletni proces zabiegania o wpisanie do Panteonu zasłużonych dla Imperium Brytyjskiego dwóch inżynierów rodem z hrabstwa Yorkshire, pionierów higieny, których większość życia upłynęła na pracach w trzech imperiach – Austro-Węgierskim, Niemieckim i Rosyjskim.
William Lindley i William Heerlein Lindley wiele lat poświęcili na projektowanie i budowę wodociągów i kanalizacji w miastach Królestwa Polskiego. Poza Warszawą to także Modlin, Radom i Łódź (w tym dwóch ostatnich przypadkach wodociągi w Łodzi według projektu W.H. Lindleya zostały wybudowane po I wojnie światowej, Radom zaś otrzymał piękny ale niezrealizowany projekt). Warszawa doczekała się ponadto doskonałego pomiaru miasta i planu a Włocławek częściowej kanalizacji.
Na fotografii mówcy zaproszeni przez prezesa Societas Lindleiana R. Żelichowskiego do wygłoszenia przemówień:
Mike Chrimes z Instytucji Inżynierii Cywilnej (Londyn), dr Ortwin Pelc z Muzeum Historycznego (Hamburg), William V (Bill) Lindley (Londyn) i prezes Societas Lindleiana (Warszawa).
Szerzej na ten temat napiszemy, gdy otrzymamy fotografie wykonane przez uczestników uroczystości.
We have received the very sad news of the death of Alexander Caspar, one of the oldest descendants of William H. Lindley.
Alexander Caspar with wife Beatrice (on the left) and Hanna Żelichowska
in Blackheath (2015)
Alexander Walter Horst Caspar (6 April 1934-26 February 2021), was the great-grandson of W.H. Lindley and the grandson of his daughters Julia Fanny Elizabeth and Robert Boveri. He spent his childhood in Germany and worked in Swiss banks. There he met his wife Beatrice Spotti, with whom he has two daughters.
He showed a deep interest in the history of the family and was an outstanding source of knowledge about their many connections with famous European families.
Alexander Caspar's grandmother, Julia Fanny, stayed with her father, W.H. Lindley in Warsaw in 1901.
Alexander Casper visited our city with his wife in 2006, took part in family reunions, incl. Baku and London (2015), where a memorial plaque on the Lindley family home was unveiled.
Alexander Caspar and the family (from left:) wife Beatrice, sister Ursula (in the background) and Heinke Peschke with Karin Deubner
Alexander Caspar's family has long musical traditions, many of its members played different instruments. This tradition is continued by the youngest daughter Julia, a talented Swiss violinist.
With his passing, a very important chapter in the history of the Lindley family has been closed. He was a living link between the distant past and the present. I owe him a lot of invaluable information about the past. It is regrettable that the epidemic took our time to continue these fascinating journeys into the times of the pioneers of civilization's progress at the time.
May He rest in peace.
Hanna and Ryszard Żelichowscy, in the name of Societas Lindleiana
February 2021
In the history of Warsaw, the capital of the liquidated Kingdom of Poland, he has been assigned the ungrateful role of the military president of Warsaw. He held this function as a major general of artillery in the Russian army in the years 1875-1892. He liked Warsaw and stayed with it for the rest of his life. He died on August 23, 1902. His character was viewed positively by Poles from the very beginning. The Monument to Starynkiewicz at the Filter Station and the square bearing his name are the only commemorations from the period of the Russian partition preserved in Warsaw, and his grave in the Orthodox cemetery in Wola is under the care of the capital MPWiK S.A.
He became famous for his responsibility and honesty. His out-of-pocket
payments to the municipal treasury for damages caused by improper investment
purchases have become legendary. During the years of his term in office, there
were great investments in infrastructure, including the construction of water
and sewage systems, the launch of the first public horse-drawn tram line, the opening
of a large Bródno cemetery and the construction of a new gas plant in Wola.
Without diminishing the merits of Starynkiewicz in building the largest investment in Warsaw - water supply and sewage systems - the Russian sources unknown to the then national journalists reveal that it could only be possible thanks to the successful appeals to Tsar Alexander II and Alexander III by two Russian governors-generals - Paweł Kotzebue and Piotr Albedyński - placed higher in the hierarchy of military power administering Warsaw than the provisional president!
Literature:
Sokrates Starynkiewicz, Dziennik 1887-1897, PWN, Warszawa 2001.
Ryszard Żelichowski, Lindleyowie. Dzieje inżynierskiego rodu, Biblioteka Societas Lindleiana, t. I-III, Warszawa 2019.
Samara (Russian Самара, in the years 1935–1991 Kuybyshev, Куйбышев) - a city in Russia, a river port on the Volga. The capital of the Samara region.
In October 2016, on the occasion of the 130th
anniversary of the Samara waterworks, in front of the main entrance to the
SKS-Samara Ltd. (Municipal Systems in Samara), the Walk of Fame was opened, on
which the names of prominent representatives of the municipal water and sewage
industry were placed.
Every year, the Avenue of Stars is replenished
with new names of "stars". Their role is played by slabs of gray
elegant local stone.
In 2016, on the Walk of Fame, the names of the
founders of the city's water supply and sewage network were immortalized: William
H. Lindley, Alfred von Vacano, Peter Alabin and Nikolai Zimin.
William Heerlein Lindley is the author of the first Samara sewer design.
In 1906, the Samara City Hall (Duma) decided to build a sewage system in the
city according to his design. The main parts of the sewage system have survived
to this day. In 2019, 110 years have passed since this event. The letter
"H", an abbreviation of Heerlein, part of his surname (according to
the British tradition of his mother's name) is missing from the record. We
asked to supplement it. Perhaps our Russian friends will make this necessary
adjustment.
Alfred Josef Marie Ritter von Wellho Vacano (Альфред фон-Вакано)
(1846-1929), Austrian subject, entrepreneur, philanthropist, owner of a brewery
in Samara. Initiator and sponsor of the construction of the first sewage system
in Samara. In 1909, a 4.2 km long trial sewage system financed by him was put
into operation.
Opening ceremony in 2016
Peter Alabin (1824-1896) served as mayor from 1884
to 1891, and in this position he largely contributed to the opening of the
first waterworks in Samara in 1886.
Nikolay Zimin is the author of the design of the first waterworks in
Samara.
In 2017-2019, the Avenue of Fame was enriched with
another four boards.
***
The photographs were kindly offered to our Society by courtesy of Director General SKS Samara Vladimir Biryukovowi (Главного управляющего директора ООО "Самарские коммунальные системы" Бирюкова Владимира) and Maria A. Almazov, head of the PR department of SKS (Мария Александровна Алмазова, начальник отдела по связям с общественностью ООО).
World Water Day is an annual UN observance day (22 March) that highlights the importance of freshwater. The day is used to advocate for the sustainable management of freshwater resources. The theme of each day focuses on topics relevant to clean water, sanitation and hygiene (WASH), which is in line with the targets of Sustainable Development Goal 6.
Source: https://www.igwp.org.pl/index.php/informacje/wydarzenia
Today, instead of joint public festivities we propose „Wirtualne
zwiedzanie Stacji Filtrów” (Virtual visit to the Museum of Warsaw Water Works)
https://pl-pl.facebook.com/hashtag/mpwikwarszawa?source=feed_text&epa=HASHTAG&__tn__=*NK-R