Nowości
The Warsaw water tower undergoes renovation
Maacha Deubner's new CD on Austrian Radio Ö1 (ORF)
Maacha Deubner presents her last CD "Bessonnitsa /Insomnia - A Mandelstam Album" on Austrian Radio Ö1 (ORF)
To read more click on czytaj więcej
Jak pisze autor autor scenariusza i komisarz wystawy prof. Michał Kopczyński.: „Największa rewolucja w dziejach naszej cywilizacji ostatnich stuleci to rewolucja przemysłowa. Wiąże się ona nie tylko z pojawieniem się przemysłu fabrycznego. Jej rewolucyjność polega też na zmianie trybu życia większości ludzi. Naturalnym środowiskiem stało się dla nich miasto, w miejsce dotychczas dominującego środowiska jakim była wieś. Właśnie ta przemiana jest jednym z najważniejszych elementów rewolucji przemysłowej. I to przejście pokazujemy na wystawie - ukazując, jak wraz z nim zmieniali się ludzie”. Zobaczyć można dawną Warszawę, Lwów, Kraków, Łódź i Poznań, czyli największe ośrodki miejskie wszystkich trzech zaborów.
Wystawa koncentruje się na kilku aspektach życia miejskiego:
- na narodzinach higieny (bohaterami tej części wystawy są William i William Heerlein Lindley). Oprócz plansz tematyce tej poświęcone projekcje multimedialne. Towarzyszy im również wystawa przedmiotów użytkowych z epoki, m.in. XIX-wieczną ozdobną muszlę klozetową czy spluwaczkę
Wystawa koncentruje się też na narodzinach nowoczesnego konsumenta. „To pokazuje jak rewolucja przemysłowa pozwoliła znacznie większej części ludności cieszyć się zwykłymi, codziennymi rzeczami. Np. ubranie przestało być dla większości tylko okryciem ciała, a zaczęło stawać się jego ozdobą. Było to możliwe dzięki sztucznym barwnikom i zaawansowanej technice włókienniczej, takiej jak żakard, które przyniosła rewolucja przemysłowa. Obniżyły one ceny barwnych, zdobionych ubrań, które stały się dostępne także dla zwykłych ludzi” – podkreślił Kopczyński
- na ówczesnej reklamie. „Na początku XX w. wzorem amerykańskim sztuka reklamowa wychodzi na ulice w postaci plakatu reklamowego. Opowiadamy też o formach handlu, bazarach, sprzedaży naręcznej. I pokazujemy, jak władze starają się ten początkowy chaos uporządkować, czego dowodem jest np. Hala Mirowska” – mówi autor ekspozycji.
- na prywatnych salonach i na narodzin nowej przestrzeni publicznej rozrywki: kawiarni, powszechnie dostępnych teatrów i teatrzyków na wolnym powietrzu, wystaw, zawodów sportowych, a więc form aktywności dziś dobrze znanych, a wtedy nowych.
- na symbolice kryjącej się w nazwach ulic czy pomnikach.
- na wydarzeniach rewolucji 1905 r., której rocznica przypada w tym roku.
Na wystawie można zobaczyć fotografie, wycinki prasowe czy plakaty reklamowe oraz codzienne przedmioty ilustrujące tworzenie się nowoczesnego miasta. „Często są to przedmioty zwyczajne jak zegarek, bez którego jednak nie mogła funkcjonować kolej, dostarczająca ówczesnym mieszkańcom miast towarów konsumpcyjnych. Innym razem rzeczy niezwykłe, jak jednostrzałowy pistolet dla rowerzystów, aby mieli się czym bronić przed atakującymi ich psami” – dodaje Kopczyński.
Na wystawę składa się ikonografia oraz artefakty z epoki pochodzące ze zbiorów muzeów i z kolekcji prywatnych. Wśród eksponatów są m.in. bicykl, oryginalne suknie, w tym pierwsze modele szyte seryjnie, telefon Ericssona, aparat fotograficzny Kodaka i telegraf.
Uzupełnieniem ekspozycji są nieme filmy będące w repertuarze objazdowego kina jarmarcznego. A miłośnicy gier planszowych mogą zagrać w oryginalną grę z epoki „Wyścigi konne”.
Ekspozycja jest czynna codziennie w Bibliotece Uniwersyteckiej w Warszawie (ul. Dobra 56/66, sala wystawowa na parterze) w dniach 25 września – 6 grudnia 2015, w godzinach od 10 do 18 [z wyłączeniem 1 i 22 listopada].
Ceny biletów: 4 zł (ulgowy), 8 zł (normalny), bilet grupowy – 4 zł/osoba (min. 10 osób), 16 zł rodzinny (min. trzy osoby). W piątki i dla osób powyżej 60. roku życia wstęp wolny.
Wystawie towarzyszy audioprzewodnik, który można pobrać na swoje urządzenie mobilne (telefon lub tablet) przed lub w czasie wizyty na wystawie. O wystawie opowiada kurator, prof. Michał Kopczyński.
Wystawie towarzyszą wykłady połączone ze zwiedzaniem wystawy | godz. 17.00 | wstęp wolny
Informacje: http://muzhp.pl/pl/c/1574/wystawa-ziemia-obiecana-miasto-i-nowoczesno
Z wielką przyjemnością informujemy, że na zaproszenie organizatorów Międzynarodowego Festiwalu Pianistycznego Chopin w sercu Warszawy, Towarzystwo Lindleyowskie "Societas Lindleiana" zostało Honorowym Patronem tej najważniejszej tego lata imprezy kulturalnej naszej stolicy.
***
Inauguracyjny
recital włoskiej artystki Leonory Armellini będzie miał
miejsce 7 lipca
o godzinie 16.00. |
Kolejne recitale odbędą się w dniach: 14, 21, 28 lipca oraz 4, 11, 18 i 25 sierpnia 2018 r. *** |
Cieszymy się z tego zaszczytu podwójnie. Po pierwsze, na rok 2018 przypada dwieście dziesiąta rocznica urodzin Williama Lindleya, założyciela inżynierskiego rodu, którego trzech synów nadzorowało prace kanalizacyjne i wodociągowe w Warszawie. Centralne obchody odbędą się jesienią w mieście Hamburgu, gdzie zaczęła się europejska kariera Lindleyów.
Po drugie, festiwal będzie miał miejsce w nadzwyczaj pięknie odrestaurowanym kościele Świętej Trójcy, w którym „w roku 1825 Fryderyk Chopin wystąpił przed carem Aleksandrem I i otrzymał od niego pierścień z brylantem. Młody kompozytor śpiewał także w parafialnym chórze i słuchał tu kazań” - pisze Przemysław Lechowski, dyrektor artystyczny festiwalu.
Dla naszego Towarzystwa Lindleyowskiego najważniejsze jest to, że organizatorzy zauważyli i docenili, obok oczywistej religijnej roli kościoła (świątynia Boża) i kulturalnej (dokonała akustyka), jej skromną całkiem świecką rolę w dziejach naszego miasta.
W 1881 roku oko Williama Heerleina Lindleya, angielskiego inżyniera cywilnego, w czasie wizyty w Warszawie, padło na elegancki w proporcjach, zaprojektowany przez samego Szymona Bogumiła Zuga, królewskiego architekta, kościół Świętej Trójcy. Nie względy religijne odegrały tu największą rolę, choć William H. Lindley był członkiem kościoła anglikańskiego, ale fakt, że wraz z wieńczącym go krzyżem był najwyższą budowlą ówczesnej Warszawy. Po rezygnacji ze względu na stan zdrowia siedemdziesięciotrzyletniego ojca Williama z prac nad kanalizacją i wodociągami Warszawy wszystkie jego obowiązki przejął najstarszy syn William H. Lindley.
Do tak wielkiej inwestycji infrastrukturalnej miasta potrzebny był nowoczesny i dokładny jego pomiar, a także szczegółowy plan. Do pomiarów zaś potrzebna była odpowiednia sieć punktów triangulacyjnych. I tak to na plan pierwszy wysunął się kościół Świętej Trójcy przy obecnym placu Stanisława Małachowskiego (wówczas placu Ewangelickiego przy ulicy Mazowieckiej i Erywańskiej). Krzyż na jego kopule wybrany został przez Williama H. Lindleya jako punkt główny (zero geodezyjne) do triangulacji Warszawy, w którym się zbiegało pięć punktów pomiarowych wyznaczonych w różnych miejscach miasta (szczegóły zob. R. Żelichowski, Paweł E. Weszpiński, Rok 1912. William Heerlein Lindley. Plan Warszawy. Wyd. Muzeum Warszawy 2016).
Jak pisał dr Paweł E. Weszpiński: „Wliczając pomiary i kartowanie uzupełniające, 237 ulic miasta na lewym brzegu Wisły skartowano w latach 1883-1893 na 686 arkuszach szkiców, a 71 ulic Pragi w latach 1903-1904 – na 170 arkuszach szkiców. Łącznie prace objęły 308 warszawskich ulic o długości 187,4 km, pomieszczono je na 836 arkuszach szkiców” (s. 161).
Przygotowania do prac triangulacyjnych w Warszawie ilustruje reprodukowana poniżej strona albumu pamiątkowego przygotowanego przez współpracowników Williama H. Lindleya z okazji 25-rocznicy rozpoczęcia prac kanalizacyjnych i wodociągowych w naszym mieście. Centralnym punkt tej strony stanowi kopuła i krzyż kościoła Świętej Trójcy. Widoczne jest także pięć pozostałych punktów pomiarów.
Organizatorzy/Organizers
Parafia Ewangelicko-Augsburska Świętej Trójcy W Warszawie
Towarzystwo im. Fryderyka Chopina
Partnerzy Artystyczni/Atristic Partners
Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny Towarzystwa Chopinowskiego W Hanowerze / Niemcy
Syberyjski Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny Im. Fryderyka Chopina W Tomsku / Rosja
Warszawskie Warsztaty Pianistyczne
Partnerzy Organizacyjni/Organizational Partners
Zespół Państwowych Szkół Muzycznych im. Fryderyka Chopina W Warszawie
Patronaty/Patronate
Towarzystwo Lindleyowskie Societas Lindleiana
This summer, the Directorate of Water and Sewage Enterprise Ltd. in Warsaw
decided to renovate the water supply
tower of the filter station at ul. Koszykowa 81. As
reminded by Wojciech Bliżniak, the author of the text on this subject published
in the company bulletin "Wodociągowiec", there is a fourth renovation
of this object since 1937.
The works take place
under the supervision of the Masovian Voivodship Conservator of Monuments, and
the project was made by A-Projekt. Completion of work is
scheduled for the end of December this year.
On its 136th birthday, the tower will regain its former beauty, as William and William H. Lindleys planned. We are waiting for the winter illumination!
Maacha Deubner presents her last CD "Bessonnitsa /Insomnia - A Mandelstam Album" on Austrian Radio Ö1 (ORF)
To read more click on czytaj więcej
There is a unique opportunity to listen to “our star” Maacha Deubner on podcast of Austrian Radio Ö1 (ORF). Maacha presents her last CD "Bessonnitsa /Insomnia - A Mandelstam Album" composed of chamber music by Elena Firsova, Sofia Gubaidulina, Edison Denisov and Valentin Silvestrov. The radio program includes also master pieces of W.A. Mozart, Giya Kancheli, Valentin Silvestrov, Gustav Mahler.
Maacha Deubner, soprano
"The voice of Maacha Deubner is a revelation in and of itself."
follow Maacha Deubner on:
Maacha Deubner - Soprano - Official website (maacha-deubner.com)
Maacha worked on CD together with Tatjana Frumkis, a composer, born and educated in Tallin (Estonia), living last 30 years in Berlin. Maacha Deubner and Tatjana Frumkis give also interviews on their musical inspirations.
Take a listen and enjoy.
https://oe1.orf.at/programm/20220423/675925/Maacha-Deubner-Tatjana-Frumkis
***
Osip Emilyevich Mandelstam, a Russian and Soviet poet, born on 14 January 1891 in Warsaw, Congress Poland, Russian Empire to a wealthy Polish family. Soon after Osip's birth, they moved to Saint Petersburg. In 1907 his first poems were printed in 1907 in the school's almanac. In April 1908, Mandelstam decided to enter the Sorbonne in Paris to study literature and philosophy, but he left the following year to attend the University of Heidelberg in Germany. In 1911, he decided to continue his education at the University of Saint Petersburg, from which Jews were excluded. He converted to Methodism and entered the university the same year. He did not complete a formal degree.
Mandelstam's poetry, acutely populist in spirit after the first Russian revolution in 1905, became closely associated with symbolist imagery. In 1911, he and several other young Russian poets formed the "Poets' Guild", under the formal leadership of Nikolai Gumilyov and Sergei Gorodetsky. The nucleus of this group became known as Acmeists. Mandelstam wrote the manifesto for the new movement: The Morning Of Acmeism (1913, published in 1919).[8] In 1913 he published his first collection of poems, The Stone; it was reissued in 1916 under the same title, but with additional poems included.
Osip Mandelshtam was arrested during the repression of the 1930s and sent with his wife into internal exile to Voronezh in southwestern Russia. In 1938 Mandelstam was arrested again and sentenced to five years in a corrective-labour camp in the Soviet Far East. He died that year at a transit camp near Vladivostok.
Let us just remind here that Bergedorf or Hamburg-Bergedorf is a part of the city of Hamburg, from April 1, 1938 included in the borders of Big Hamburg. The commissioning in 1842 of the railroad linking this small town with the Free Hanseatic City of Hamburg began William Lindley's great European career.
The joint stock company for culture and history of Bergedorf-South (Kultur-und Geschichts-AG Bergedorf-Süd) was aware of the dubious beauty of distribution boxes supplying electricity to apartments and industrial facilities and decided to campaign for their artistic redesign.
At the end of 2017, these previously gray, inconspicuous or heavily soiled energy distributors were renovated by the Hamburg artist Vincent Schulze, who for several years has been specializing in urban art and creating high-quality wall graphics and decoration of the facades of German city buildings, murals and a serie of works full of illusion scenes. He uses a variety of colored sprays for these purposes.
The audience liked Schultze's graphics and the author was invited to the second stage of the project. In 2018, new historical themes were selected, referring to the history of the place. Along the Rector-Ritter-Straße, paintings were created showing the images of William Lindley, the architect of Hamburg Alexis de Chateauneuf, or other figures important to the city. An image of one Lindley-related object was also created - a wooden railway station of his design, which has survived to this day.
Journalist Heidi vom Lande recalled these artistic objects in the context of the covid-19 epidemic. “Graffiti is legal in Bergedorf-Süd! Get out in the fresh air and admire the street art! " - she called on the inhabitants of the district to the recreational activity.
To see more click here:
Zobacz: http://www.08schulzedesign.de/start.html
Photograph of W. Lindley's painting by Bernd Carstensen, https://www.flickr.com/photos/161366249@N02/49526820036/
In October 2021, Marek Smółka, spokesman of Water Supply Company, informed
the inhabitants of Warsaw about an interesting find. In the Praga collector
chamber under Jagiellońska Street, at the intersection with ul. I. Kłopotowski, two
commemorative plaques in Polish and Russian were found. The inscription on
them, which is difficult to read due to the passage of time, reads: "The stone
laid by the acting mayor of Warsaw, W. Litwiński, to commemorate the
commencement of sewage works in the suburbs of Praga on October 20, 1906,
according to the design and under the supervision of engineer W.H. Lindley ".
Two plaques, in Russian (left) and Polish