• O nas

  • O nas

  • Lindleyowie

  • Lindleyowie

  • E-biblioteka

  • E-biblioteka

  • Nasze archiwum

  • Nasze archiwum

  • Kontakt

  • Kontakt

  • Nowości

  • Nowości

  • Linki

  • Linki

Aktualności

Powszechna Wystawa Krajowa we Lwowie w 1894 r.

130 lat temu we Lwowie na Powszechnej Wystawie Krajowej W.H. Lindley zaprezentował swoje kanały

Powszechna Wystawa Krajowa we Lwowie w 1894 r.

Powszechna Wystawa Krajowa we Lwowie

130 lat temu, 5 czerwca 1894 roku we Lwowie odbyła się Powszechna Wystawa Krajowa, w ramach której po raz pierwszy udostępniono zwiedzającym „Panoramę Racławicką”. Zorganizowana w setną rocznicę insurekcji kościuszkowskiej wystawa była największym przedsięwzięciem gospodarczym i kulturalnym okresu rozbiorowego. Ekspozycja była nie tylko przeglądem dorobku gospodarczego Galicji, ale przede wszystkim ponadzaborową prezentacją narodowej kultury i sztuki, „[…] wielką manifestacją jedności i żywotności narodu polskiego”. Wystawę przygotowywano dwa lata. Na obszarze około 46 hektarów – w obrębie Wzgórza Stryjskiego – wzniesiono 129 rozmaitych budowli, wśród których były m.in.: pałac sztuki, sala koncertowa, stadion, hala maszyn, stajnie, cieplarnie, restauracje, kawiarnie. 


Zob. Beata Stragierowicz, „Powszechna Wystawa Krajowa 1894 roku – wielkie dni Lwowa, Galicji i Polski”, https://mnwr.pl/intrygujace-powszechna-wystawa-krajowa-1894-roku-wielkie-dni-lwowa-galicji-i-polski/






Medalion pamiątkowy awers i rewers


 Na wystawę tę William Heerlein Lindley przygotowali się jak przystało na tak znanych inżynierów. Specjalnie otwarty na tę okazję pawilon mieścił wystawę planów i modeli, obok niego zaś znalazł się „Wzór budowli przedstawiający kanał spławny   z przyrządem przepłukującym i przyporami”. Opracował także publikację w języku polskim przystępnie popularyzującą pięćdziesiąt lat doświadczenia w zakresie projektowania i realizacji przez nich miejskich robót kanalizacyjnych i wodociągowych. Katalog wystawowy zawierał 138 pozycji, z których numery od 42 do 93 dotyczyły Warszawy. Za najważniejsze dla swoich dokonań Lindleyowie uznawali prace nad wodociągami i kanalizacją w Hamburgu, Frankfurcie nad Menem, w Warszawie, w Elberfeld, Mannheim oraz w Hanau. Katalog zawierał też czterojęzyczne objaśnienie „do typowej budowy kanału spławnego”, wykonanych w Hamburgu w 1842 roku, we Frankfurcie w 1865 roku i Warszawie w 1882 roku.





Fragment opisu eksponatu


Zob. R. Żelichowski, Lindleyowie. Dzieje inżynierskiego rodu, Societas Lindleiana, Warszawa 219, t. II, s. 231


 

 

Kanały Lindleya, wzór 1843



Życzenia na Święta i na Nowy 2019 rok!

Najlepsze życzenia świąteczne i noworoczne od Zarządu "Societas Lindleiana"

Życzenia na Święta i na Nowy 2019 rok!

 

Ta piękna wieża wodociągowa, przysypana śniegiem, a znajduje się W Giżycku. 
Fotografia sprzed 1997 r.

https://www.gizycko.pl/wieza-cisnien-w-zimowej-szacie.html



WIEŻA CIŚNIEŃ zwana Wodną Wieżą, wybudowana w 1900 r., według projektu inżyniera Otto Intze (1843-1904). Swoją funkcję pełniła od 1996 roku, kiedy to została sprzedana w ręce prywatne.  Znajduje się na wzgórzu przy skrzyżowaniu ulicy Warszawskiej i Wodociągowej.  W całości zbudowana  z czerwonej nie otynkowanej cegły, w stylu neogotyckim, z ciekawymi sklepieniami zewnętrznymi wokół jej korony. Cała wieża ma wysokość 25 m, szerokość u podstawy 7,20 m, a korony 9,06 m, Pokonując 129 stopni schodów  lub wjeżdżając windą można znaleźć się na najwyższej kondygnacji wieży, na wysokości 162 metrów n.p.m. 


"Od 1997 r. w rękach prywatnych, po przebudowie  mieści się tu kawiarnia. Z tej wysokości, przez lunety, można podziwiać  panoramę miasta, okoliczne wioski, lasy i jeziora - mazurskie krajobrazy.   We wnętrzu wieży znajduje się lokalne muzeum, którego eksponaty obrazują życie dawnych mieszkańców."

https://www.gizycko.pl/wieza-cisnien.html


 



  • Archiwum
Slideshow Image 1 Slideshow Image 2 Slideshow Image 2 Slideshow Image 2 Slideshow Image 2 Slideshow Image 2 Slideshow Image 2

Nowości

  • wszystkie
  • spotkania
  • książki
  • wystawy
  • Informacje prasowe
  • Ciekawostki
326325323321317

125 lat temu zmarł William Lindley

William Lindley, projektant i budowniczy wodociągów i kanalizacji w wielu miastach XIX-wiecznej Europy, zmarł 22 maja 1900 roku. Rocznicowe wspomnienie.
czytaj więcej

125 lat temu zmarł William Lindley

Rocznicowe wspomnienie


William Lindley (1808–1900), senior inżynierskiej rodziny, urodził się 7 września 1808 r. w Londynie, jako najmłodsze z czwórki dzieci Josepha Lindleya (1756–1808) z Heath, Yorkshire. W 1827 r. został uczniem Francisa Gilesa i pomagał mu w projektowaniu Newcastle and Carlisle Railway oraz London and Southampton Railway. W latach 1836–1838 pracował nad regulacją rzeki Mersey i przy budowie tunelu pod Tamizą, pod kierunkiem Isambarda K. Brunela.


Z poręki Brunela, młody Lindley został w 1839 r. mianowany inżynierem naczelnym Hamburg and Bergedorf Railway, a następnie nadzorował szereg projektów w Hamburgu. Największą sławę i uznanie przyniosło poświęcenie Lindleya w walce z powstrzymaniem katastrofalnego pożaru, który szalał w Hamburgu w maju 1842 r. Otwarte połączenie kolejowe wykazało użyteczność tej inwestycji. Rada miejska mianowała Williama Lindleya  inżynierem konsultantem zarządu budowy wodociągów i robót publicznych w Hamburgu. Zaprojektował również, wykonał i nadzorował budowę hamburskiego systemu kanalizacyjnego i gazowni na Grasbrook.




W 1863 r. został zaproszony przez władze miasta Frankfurt nad Menem do sporządzenia raportu na temat jego kanalizacji, a dwa lata później został mianowany inżynierem konsultantem w tym mieście.


W późniejszych latach William Lindley był konsultowany w sprawie budowy systemów zaopatrzenia w wodę m.in. przez władze Düsseldorfu, Chemnitz, Bazylei, Galatz, Brăila i Jassy.

Płaskorzeźba z Williamem Lindleyem na warszawskich wodociągach


Jego ostatnim, obszernym projektem była kanalizacja i zaopatrzenie w wodę dla miast Petersburg i Warszawa. Ten ostatni doczekał się realizacji i nadzorowany oraz rozbudowywany był przez jego trzech synów, Williama Heerleina, Roberta i Josepha. Lindley przeszedł na emeryturę w 1879 roku. Zmarł w swoim domu pod Londynem, 74 Shooter's Hill Road, Blackheath, 22 maja 1900 roku, w dziewięćdziesiątym drugim roku życia.



Fragment: R.Ż,, Lindley, William (1808-1900), civil engineer, The Dictionary of National Biography, Oxford University Press 1965, Vol. XX, s. 968-969.

Wielkanoc 2025

Wielkanoc 2025! Najlepsze życzenia wielkanocne od Societas Lindleiana!
czytaj więcej

Wielkanoc 2025

Drodzy Sympatycy Societas Lindleiana.

Kolejne święta wielkanocne przed nami. Sprzyja nam słoneczna pogoda, która podbudowuje wiosenny nastrój.

Płyną do nas życzenia, które odwzajemniamy. Jak zwykle pięknie graficzna jest kartka świąteczna MPWiK S.A. Załączamy ją poniżej.







Societas Lindleiana życzy także radości z nadchodzących dni w gronie rodzinnym lub przyjaciół albo na łonie natury!

Styczeń 1880 r. William Heerlein Lindley po raz pierwszy w Warszawie

W dniach 16–19 stycznia 1880 roku William H. Lindley przybył po raz pierwszy do Warszawy, aby przedyskutować sprawę projektu wodociągów i kanalizacji dla Warszawy.
czytaj więcej

Styczeń 1880 r. William Heerlein Lindley po raz pierwszy w Warszawie

W dniach 16–19 stycznia 1880 roku William H. Lindley przybył po raz pierwszy do Warszawy. Była ona przystankiem na jego drodze do Sankt Petersburga, dokąd wiózł plany kanalizacji tego miasta. W tym czasie był już głównym inżynierem we Frankfurcie nad Menem i następcą ojca w firmie rodzinnej. W dniach 16 i 17 stycznia 1880 r. w Magistracie odbyły się „ustne rozprawy nad projektami Lindleya”. Podczas posiedzeń Obywatelskiego Komitetu Budowy Kanalizacji (potocznie Komitetem Kanalizacyjnym), któremu przewodniczył baron Nikołaj Medem (1833-1899), generał–gubernator i gubernator warszawski, a asystował Sokrates Starynkiewicz (p.o. prezydenta Warszawy, 1875–1891), miały miejsce „nadzwyczaj ożywione dyskusje”.


Podczas trzech kolejnych spotkań omówiono różne aspekty projektu wodociągów i kanalizacji złożonego przez ojca Williama Lindleya miastu Warszawie w 1878 rok. Uczestniczyli   w nich, „bok inżynierów, dygnitarze warszawscy cywilni i wojskowi w licznym gronie, z uwagi na ważność przedmiotu”. Choć wydawał się dostojnemu gronu bardzo młody (miał 27 lata), ale „jak wnosić można było zdolny, a zwłaszcza umiejący dobrze mówić", zrobił na zebranych bardzo dobre wrażenie. Starynkiewicz wspierał go dostępnymi sobie środkami. Nie tylko odpowiadał w prasie na wszelkie ataki na  Lindleya, kanalizację, wodociągi czy gospodarkę Magistratu w ogóle, ale potrafił także trafić do poszczególnych ludzi, by w osobistej rozmowie udowadniać swoje racje” – wspominał inżynier miasta Julian Majewski.





Ratusz Warszawy, ok. 1878


Największą zaletą tych trzydniowych posiedzeń było to, że warszawscy inżynierowie mogli wypowiedzieć swoje zdanie, zaś Lindley miał okazję zaprezentować własny punkt widzenia. Samemu Lindleyowi stwarzano ponadto wyśmienitą okazję do poznania polskich specjalistów, których miał zatrudnić przy realizacji projektu. Bezpośrednim wynikiem dyskusji było zawarcie z Wiliamem H. Lindleyem umowy wstępnej, zlecającej mu prowadzenie budowy wodociągów i kanalizacji w Warszawie.


Szerzej na ten temat zob.: R. Żelichowski, Lindleyowie. Dzieje inżynierskiego rodu, Societas Lindleiana, Warszawa 219, t.II.

Świąteczne gratulacje od i dla MPWiK w Warszawie

Sto lat temu, 1 stycznia 1924 roku w Niepodległej Polsce powołano do życia Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji m.st. Warszawy
czytaj więcej

Świąteczne gratulacje od i dla MPWiK w Warszawie

Drogie Przyjaciółki/ Przyjaciele, Sympatyczki/ Sympatycy Societas Lindleiana,


Mija kolejny rok kalendarzowy, który przynosi ważne wspomnienia.W Królestwie Polskim pod zaborem rosyjskim troska o zaopatrywanie w wodę ludności Warszawy spoczywała w rękach Zarządu Miasta (Miejskiego), zaś wodociągi i kanalizacja stanowiły jeden  z wydziałów administracyjnych Magistratu Warszawy. Dopiero 1 stycznia 1924 roku, gdy powołano do życia Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji m.st. Warszawy, ta część gospodarki miejskiej usamodzielniła się. Na czele PWiK m.st. Warszawy stanął Zarząd jako organ ustawodawczy i Dyrekcja jako organ wykonawczy. Pierwszym dyrektorem został Edward Szenfeld (1863-1943?), inżynier, absolwent Wydziału Inżynierii Politechniki w Rydze, zatrudniony przy budowie wodociągów i kanalizacji w Warszawie (1888-1896), początkowo jako pomocnik kierownika budowy, później naczelnik biura budowy oraz eksploatacji kanalizacji i wodociągów. Prawa ręka Josepha Lindleya.

 W 1927 roku przystąpiono do budowy nowego gmachu na rogu ulic Starynkiewicza i Nowogrodzkiej. Gmach ukończono i poświęcono w dniu 28 czerwca 1930 roku.

Gratulujemy  MPWiK pięknego jubileuszu!


Societas Lindleiana




Z tej okazji dzielimy się z Wami, nasi Drodzy, życzeniami, które otrzymaliśmy od naszych przyjaciół z MPWiK w Warszawie, wraz z linkiem to zabawnego filmu o przygodzie Św. Mikołaja z warszawską kranówką  

https://www.youtube.com/watch?v=bc6j5xDDk2w

Lindleyowskie wodociągi w Warszawie centrum pomocy powodzianom

 Zbiórka pomocy dla powodzian na terenie Stacji Uzdatniania Wody "Filtry".
czytaj więcej

Lindleyowskie wodociągi w Warszawie centrum pomocy powodzianom

Warszawiacy okazują wielkie serce ofiarom powodzi

Od momentu ogłoszenia przez prezydenta Warszawy Rafała Trzaskowskiego w dniu 15 września 2024 roku zbiórki darów dla powodzian, serce warszawiaków bije w kierunku południa kraju – gmin, miast i miasteczek, które ucierpiały w wyniku powodzi.

Zbiórka na terenie Stacji Uzdatniania Wody Filtry ruszyła w niedzielę 15 września o godz. 17.00. Pomoc przyjmowana jest przy bramie wjazdowej na teren Stacji Filtry od ul. Raszyńskiej.


 

 Zbiór darów

 

Ofiarność mieszkańców jest ogromna. Przyjeżdżały także auta zwożące dary pozostawione w urzędach stołecznych dzielnic. Brama wjazdowa na teren Stacji Filtrów jest praktycznie przez cały czas oblegana autami załadowanymi darami.


Zob. film z tej akcji: 

https://www.youtube.com/watch?v=mt4wYODJWcg

 

W drogę w kierunku Kłodzka, Lądka Zdroju oraz Nysy 18 września wyjechał pierwszy konwój: 2 tiry oraz 4 transportery, które pomieściły w sumie 35 palet wody butelkowanej, 22 palety z artykułami higienicznymi, 8 palet ze środkami czystości oraz 18 palet z żywnością. MPWiK przekazało także kilka ogromnych pomp do osuszania zalanych pomieszczeń.

 

 


  

Sprzęt MPWiK na tle lindleyowskich obiektów, Fot. A.K. Kobusowie

 

To nie koniec ofiarności stolicy – ludzie cały czas donoszą kolejne dary. Ich zbiórka potrwa do odwołania.


Zob.: https://www.mpwik.com.pl/view/warszawiacy-okazuj-wielkie-serce-ofiarom-powodzi

Przejdź do strony:
  • << Pierwsza
  • < Poprzednia
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • 10
  • Następna>
  • Ostatnia >>
Societas Lindleiana, wszelkie prawa zastrzeżone
  • O nas
  • Lindleyowie
  • E-biblioteka
  • Nasze archiwum
  • Kontakt
  • Linki
Projektowanie stron internetowych: www.bedweb.pl