• O nas

  • O nas

  • Lindleyowie

  • Lindleyowie

  • E-biblioteka

  • E-biblioteka

  • Nasze archiwum

  • Nasze archiwum

  • Kontakt

  • Kontakt

  • Nowości

  • Nowości

  • Linki

  • Linki

Aktualności

Wolna Ukraina: Muzeum Historii Toalet w Kijowie obchodzi w tym roku swoje 15-lecie

Muzeum Historii Toalet w Kijowie obchodzi w tym roku swoje 15-lecie. Czy przetrwa niszczycielskie ataki rosyjskich rakiet?

Wolna Ukraina: Muzeum Historii Toalet w Kijowie obchodzi w tym roku swoje 15-lecie



Jedno z niewielu światowych muzeów poświęconych toaletom znajduje się w Kijowie, bombardowanej przez rosyjskie wojska, stolicy niepodległej Ukrainy. Warto złożyć mu wirtualną wizytę zanim przypadkowa rakieta zniszczy jej unikalne zbiory.  






Muzeum Historii Toalety to prywatne muzeum założone w Kijowie przez małżeństwo biznesmenów i entuzjastów historii higieny, Nikolaya i Mariny Bogdanenko. Otwarte zostało ono we wrześniu 2007 r. Znajduje się ono na liście 10 najpopularniejszych i najbardziej ciekawych muzeów w Ukrainie. Mieści się we „Wieży numer 5”, na ul. Rybalskiej nr 22.  Wieża stanowiła część umocnień Twierdzy Kijów i prace przy niej rozpoczęto w 1833 r. (trwały 13 lat), z przeznaczeniem na magazyny z prowiantem i amunicją. Dzisiaj we wieży znajduje się jedno z dużych centrów biznesowych w Kijowie oraz  największa na świecie kolekcja toalet oraz pamiątek z nimi związanych, co odnotowane zostało w Księdze Rekordów Guinnessa.






Eksponaty muzeum są uporządkowane chronologicznie, zgodnie z historią rozwoju ludzkości: „Prahistoria”, „Starożytność”, „Średniowiecze”, „Odrodzenie”, „Wiek XVII – XXI” i „ART WC”.






Zapraszamy do zwiedzania, chwilowo wirtualnie, w niedalekiej przyszłości osobiście!

https://pl.wikipedia.org/wiki/Muzeum_historii_toalety

http://museumtoilet.com.ua/


Zawodowa Szkoła im. Williama Lindleya w Hamburgu

Od 15 listopada Wolne Miasto Hanzeatyckie Hamburg ma swoją “Zawodową Szkołę im. Williama Lindleya” (Berufliche Schule William Lindley)!

Zawodowa Szkoła im. Williama Lindleya w Hamburgu

Zawodowa Szkoła im. Williama Lindleya

Oficjalna ceremonia ze zmiana nazwy szkoły zaplanowana została na 14 listopada tego roku.Wśród honorowych gości znaleźli się przedstawiciele  lokalnych władz Senator Ties Rabe, przewodniczący Cechu Instalatorów Fritz Schellhorn i przedstawiciele firm pracodawców oraz organizatorów praktyk technicznych uczniów. Specjalne zaproszenie skierowane zostało do potomków Williama Lindleya i prezesa Societas Lindleiana. Podczas uroczystości zmiany nazwy szkoły rodzinę reprezentował potomek Williama Lindleya w prostej linii Eugen Deubner, który do Hamburg przybył z żoną Karin.


Direktor szkoły, Jörn Buck gorąco powitał honorowych gości, nauczycieli i uczniów. Mowy z tej okazji wygłosił Senator Ties Rabe, przewodniczący Cechu Instalatorów Mr. Fritz Schellhorn i  p.  Bottländer, szef działu personalnego firmy e.on-Hanse.

Dr Ortwin Pelc, z Muzeum Historii Hamburga, wygłosił obszerny wykład na temat działalności i osiągnięć Williama Lindleya w Hamburgu.



Eugen Deubner i Rainer Schulz, prezes Hamburskiego Instytutu Kształcenia Zawodowego (Hamburgische  Institut für Berufliche Bildung, jednostki zarządzającej szkolnictwem zawodowym w Hamburgu) zostali poproszeni o odsłonięcie rzeźby i tablicy z nowa nazwą szkoły.

Rzeźba przedstawiająca głowę William Lindley odwzorowuje rzeźbę wykonaną przez Hansjörga Wagnera, która znajduje się w Hamburgu przy Baumwall.


Eugen Deubner wygłosił krótkie przemówienie i przekazaniem kierownikowi szkoły kopii  rysunku przedstawiającego przekrój słynnego owalnego kanału projektu Williama Lindleya wykonanego dla Warszawy w biurze syna (Williama H. Lindleya) we Frankfurcie nad Menem. Rysunek zawiera dwujęzyczny opis – po niemiecku i po polsku.

Prezes przekazał na ręce dyrektora Bucka list od prezes Zarządu Miejskiego Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w m.st. Warszawie S.A., p. Hanny Krajewskiej, z egzemplarzem albumu “125 lat Wodociągów Warszawskich 1886-2011”. 


Od 15 listopada Wolne Miasto Hanzeatyckie Hamburg ma swoją “Zawodową Szkołę im. Williama Lindleya” (Berufliche Schule William Lindley)!



Więcej na ten temat zob. nasza: E-biblioteka
  • Archiwum
Slideshow Image 1 Slideshow Image 2 Slideshow Image 2 Slideshow Image 2 Slideshow Image 2 Slideshow Image 2 Slideshow Image 2

Nowości

  • wszystkie
  • spotkania
  • książki
  • wystawy
  • Informacje prasowe
  • Ciekawostki
217216210208206

Niezwykła kanalizacja w Olsztynie

Namawiamy na wakacyjną wycieczkę do Olsztyna do Centrum Techniki i Rozwoju Regionu „Muzeum Nowoczesności”, aby zapoznać się z niezwykłym system kanalizacyjnym Walijczyka I. Shonea!
czytaj więcej

Niezwykła kanalizacja w Olsztynie

Naszych sympatyków i czytelników namawiamy na wakacyjną wycieczkę do Olsztyna. Po nasyceniu się urodą starych kamienic, zabytków oraz pięknie odrestaurowanych budowli świeckich, obowiązkowo należy skierować kroki do Centrum Techniki i Rozwoju Regionu „Muzeum Nowoczesności” w Olsztynie.


Ta otwarta  jesienią 2014 r. placówka muzealno-edukacyjna, działająca w ramach Miejskiego Ośrodka Kultury w Olsztynie, ma zaskakującą niespodziankę. Jedna z jego sekcji poświęcona jest  walijskiemu inżynierowi  Izaakowi Shone’owi {Isaac Shone, 1836-1918), który wybudował w Olsztynie unikalny na kontynencie europejskim system kanalizacyjny, odprowadzający nieczystości … z wykorzystaniem sprężonego powietrza i sił grawitacji! Taka pneumatyczna kanalizacja funkcjonowała w Olsztynie od 1899 r. a poszczególne jej elementy użytkowane były do lat 60. XX w. Jak czytamy w publikacji jej poświęconej „Rozpoczęty w latach 60. proces likwidacji ejektorów przyspieszył na początku l. 80. Ze względu na brak części zamiennych oraz nieszczelność przewodów pneumatycznych, często ulegających uszkodzeniu podczas prac drogowych, stacje wyłączane były po kolei z eksploatacji. W połowie l. 90. pracować miały jeszcze dwa ostatnie, wysłużone „ejektory”, ich żywot techniczny dobiegał jednak kresu…” Likwidacja systemu odbyła się na przełomie lat 80./90. XX w.


O kanalizacji przypomniano sobie, gdy w 2010 r. rozpoczęto remont i rozbudowę ulic Wojska Polskiego i Artyleryjskiej. Natrafiono na starą studnię kanalizacyjną a historyczne „śledztwo” rozpoczął pasjonat historii przemysłowej miasta, Rafał Bętkowski. Dzisiaj w „Muzeum Nowoczesności” zapoznać się można nie tylko z informacjami na temat Isaaca Shone’a, ale także obejrzeć różne artefakty, fotografie i plany miasta odtwarzające przebieg tej niezwykłej instalacji.


Model stacji ejektorowej





Pozostanie nam tylko dodać, że zwolennikiem tego typu kanalizacji był wieloletni naczelny inżynier wodociągów i kanalizacji w Warszawie, Alfons Grotowski. Co prawda, wolał on konkurencyjną koncepcję holenderskiego inżyniera Charlesa Liernura, ale ostatecznie Warszawa zdecydowała się na kanalizację ogólnospławną Lindleyów. Interesująca jest podana przez Rafała Bętkowskiego, autora licznych publikacji na temat, że w 1906 r. delegacja z Warszawy pod kierownictwem inż. Emila Sokala odwiedziła Olsztyn i obejrzała instalacje.



W Wielkiej Brytanii Isaac Shone wykonał kanalizację tego typu dla Houses of Parliament, Royal Courts of Justice, Hampton Court Palace, Eastbourne, Rangoon, &c. praz w Kijowie.



Nie wiemy, czy Isaac Shone poznał Williama H. Lindleya, ale intrygujący jest fakt, że Walijczyk zmarł w 1918 r. w Putney, niewielkim przedmieściu Londynu, gdzie rok wcześniej zakończył swoje życie William Heerlein…



Prof. Ryszard Żelichowski, prezes "Societas Lindleiana" i Rafał Bętkowski w "Muzeum"




Zachęcamy do zapoznania się z zasadami jej działania w załączonych i linkach i publikacjach R.Bętkowskiego w: linki do http://aznews.pl/2019/03/komora-shonea-olsztyn-atrakcje/; http://leksykonkultury.ceik.eu/index.php/Wie%C5%BCa_Ci%C5%9Bnie%C5%84_w_Olsztynie;

https://pl.wikipedia.org/wiki/Stacja_ejektorowa_IV_w_Olsztynie

Oraz::

http://www.debata.olsztyn.pl/images/Debata_maj17.pdf

(s. 37-44)

Publikacje R. Bętkowskiego zob. w: „Tartak, Rocznik Muzeum Nowoczesności” nr 1 i 2 (2017, 2018) oraz „Debata. Miesięcznik regionalny” 2017, nr 5 i 11.


Święta wielkanocne 2019

Wielkanocne Życzenia świąteczne od Zarządu Societas Lindleiana
czytaj więcej

Święta wielkanocne 2019

Wodociągi Warszawskie organizują piknik ekologiczny z okazji Światowego Dnia Wody.

W dniu 23 marca 2019 r. Wodociągi Warszawskie organizują piknik ekologiczny z okazji Światowego Dnia Wody.

czytaj więcej

Wodociągi Warszawskie organizują piknik ekologiczny z okazji Światowego Dnia Wody.

23 marca 2019 r. MPWiK S.A. organizuje Światowy Dzień Wody w Multimedialnym Parku Fontann.


W sobotę, 23 marca 2019 r. w Multimedialnym Parku Fontann, od godziny 11.00 warszawiacy będą mogli bezpłatnie korzystać z szeregu atrakcji.


W.H. Lindley w akcji:

https://www.facebook.com/warszawa/videos/326369684902586/


Podczas pikniku, który po raz pierwszy organizujemy w Multimedialnym Parku Fontann, na dzieci i młodzież czekają liczne gry i konkursy związane z wodą oraz naszą działalnością, m.in. budowanie wieży ciśnień, składanie instalacji wodociągowych oraz układanie z puzzli obiektów MPWiK. Z kolei na stoisku VR będzie można zagrać w jedną z dwóch gier zręcznościowych, których bohaterami będą nasze maskotki: Pan Kropelek oraz Klozeciak.


Ponadto, na przykładzie ogrodów w słoikach, wytłumaczymy, na czym polega zjawisko retencji,  pokażemy także, jak wygląda woda pod mikroskopem.





Żródło fot. http://www.eurodesk.pl/eurokalendarz/swiatowy-dzien-wody



Nie zabraknie także atrakcji na scenie - naszych najmłodszych gości zapraszamy do udziału w interaktywnym przedstawieniu w wykonaniu Teatru Naukowego SOHO, a podczas pikniku będziemy się bawili przy piosenkach z musicalu „Deszczowa piosenka” oraz podczas koncertu gry na dzbankach, butelkach i bębnach napełnionych wodą. Czas umilą także: pokazy iluzji, baniek mydlanych i gimnastyki artystycznej.





https://www.mpwik.com.pl/view/swiatowy-dzien-wody-w-multimedialnym-parku-fontann-

http://warszawa.naszemiasto.pl/artykul/swiatowy-dzien-wody-2019-beda-pokazy-iluzji-wystepy,5042399,artgal,t,id,tm.html

Miłe zdziwienie inżyniera Hamisha Douglasa

Inż. Hamish Douglas opowiada o pracy Williama Lindleya w Hamburgu i Warszawie
czytaj więcej

Miłe zdziwienie inżyniera Hamisha Douglasa


Brytyjski inżynier cywilny Hamish Douglas, pracujący od 1979 roku w Monachium dla międzynarodowego konsorcjum inżynierskiego, członek (Fellow) Instytucji Inżynierii Cywilnej, opowiada o pracy Williama Lindleya w Hamburgu. Okazją do rozmowy są obchody 200-lecia ICE (Institution of Civil Engineers).

W krótkim, bo trwającym  niespełna 9 minut sfilmowanym wywiadzie zatytułowanym „ William Lindley & Hamburg City”, inżynier Douglas wspomina o Warszawie tymi słowy: 

„Być może najlepszym przykładem prac Lindleya jest Warszawa. [rezultat jego pracy] jest tak dobrze zachowany… że nawet powstała biografia Williama Lindleya po polsku [chichot połączony z podziwem]. Widać tu znaczenie tego człowieka” 

(po angielsku brzmi to tak: Perhaps the best example of  is in Warsaw. So well preserved and so important…This is a biography of William Lindley in Polish (laugh) You see the importance of the man)”.




To sympatyczne zaskoczenie Hamisha Douglasa książką w języku polskim wyraża podziw dla europejskich dokonań Williama Lindleya. Ale nam także sprawiło przyjemność, bo to o naszym mieście i o naszym autorze.

Dziękujemy panie inżynierze Douglas!


 Zachęcamy do obejrzenia filmu! https://www.youtube.com/watch?v=LctQLKiPop8


200 lat zasłużonej Instytucji Inżynierii Cywilnej w Londynie

Do Instytucji Inżynierii Cywilnej należało aż pięciu członków rodziny Lindleyów

czytaj więcej

200 lat zasłużonej Instytucji Inżynierii Cywilnej w Londynie

Instytucja Inżynierii Cywilnej (ang. Institution of Civil Engineers (ICE) jest jedną z najbardziej szanowanych i uznanych na świecie instytucji zrzeszających inżynierów. Od 1818 roku przyjmuje w swoje szeregi słynnych i wpływowych inżynierów z Wielkiej Brytanii. W 2018 roku ICE obchodziła jubileusz 200-lecia swojego istnienia organizując z tej okazji szereg działań przypominających jej dorobek i ludzi z nią związanych.


Do tej szacownej instytucji należało aż pięciu członków rodziny Lindleyów.. William Lindley dołączył do Institution of Civil Engineers w 1842 roku, William Heerlein  w 1878, Robert Searles w 1881 i Joseph Lindley w 1899 roku. W XX wieku Marie Lindley, ostatni inżynier cywilny w rodzinie, została członkiem stowarzyszonym ICE w 1953 roku. W 1972 roku była drugą kobietą w historii ICE, która otrzymała pełne członkostwo (Fellowship).

Krótka historia ICE

Skromne początki ICE sięgają początków 1818 roku. Niewielka grupa młodych inżynierów spotkała się w londyńskiej kawiarni i podjęła decyzję o założeniu Instytucji Inżynierii Cywilnej, pierwszej na świecie organizacji  zrzeszającej profesjonalną kadrę inżynierską. Pierwszym prezydentem został w 1820 roku Thomas Telford. Znany z licznych projektów infrastrukturalnych przyciągnął do ICE wielu nowych członków i odegrał ogromną rolę w kształtowaniu dzisiejszego oblicza ICE.
Od tego czasu ICE jest domem dla wielu największych inżynierów w historii Wielkiej Brytaniii. Po 200 latach zrzesza ponad 92 000 członków w swoich filiach w ponad 150 państwach na całym świecie.



Linki w j. ang.: https://www.ice.org.uk/about-ice/our-history

https://en.wikipedia.org/wiki/Institution_of_Civil_Engineers



Siedziba ICE, One Great George Street, London SW1



Siedziba ICE

Przejdź do strony:
  • << Pierwsza
  • < Poprzednia
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • 10
  • 11
  • 12
  • 13
  • 14
  • 15
  • Następna>
  • Ostatnia >>
Societas Lindleiana, wszelkie prawa zastrzeżone
  • O nas
  • Lindleyowie
  • E-biblioteka
  • Nasze archiwum
  • Kontakt
  • Linki
Projektowanie stron internetowych: www.bedweb.pl