• O nas

  • O nas

  • Lindleyowie

  • Lindleyowie

  • E-biblioteka

  • E-biblioteka

  • Nasze archiwum

  • Nasze archiwum

  • Kontakt

  • Kontakt

  • Nowości

  • Nowości

  • Linki

  • Linki

Aktualności

Ziemia obiecana z Lindleyami w tle

 „Ziemia obiecana. Miasto i nowoczesność”, to tytuł wystawy w Bibliotece Uniwersyteckiej w Warszawie. Część ekspozycji o dziejach higieny i o Lindleyach w Warszawie.

Ziemia obiecana z Lindleyami w tle

Muzeum Historii Polski zorganizowało w Bibliotece Uniwersyteckiej w Warszawie niezwykle interesującą wystawę zatytułowaną "Ziemia obiecana. Miasto i nowoczesność".





Jak pisze autor autor scenariusza i komisarz wystawy prof. Michał Kopczyński.:  „Największa rewolucja w dziejach naszej cywilizacji ostatnich stuleci to rewolucja przemysłowa. Wiąże się ona nie tylko z pojawieniem się przemysłu fabrycznego. Jej rewolucyjność polega też na zmianie trybu życia większości ludzi. Naturalnym środowiskiem stało się dla nich miasto, w miejsce dotychczas dominującego środowiska jakim była wieś. Właśnie ta przemiana jest jednym z najważniejszych elementów rewolucji przemysłowej. I to przejście pokazujemy na wystawie - ukazując, jak wraz z nim zmieniali się ludzie”. Zobaczyć można dawną Warszawę, Lwów, Kraków, Łódź i Poznań, czyli największe ośrodki miejskie wszystkich trzech zaborów.



Wystawa koncentruje się na kilku aspektach życia miejskiego:


 - na narodzinach higieny (bohaterami tej części wystawy są William i William Heerlein Lindley). Oprócz plansz tematyce tej poświęcone projekcje multimedialne. Towarzyszy im również wystawa przedmiotów użytkowych z epoki, m.in. XIX-wieczną ozdobną muszlę klozetową czy spluwaczkę





Wystawa koncentruje się też na narodzinach nowoczesnego konsumenta. „To pokazuje jak rewolucja przemysłowa pozwoliła znacznie większej części ludności cieszyć się zwykłymi, codziennymi rzeczami. Np. ubranie przestało być dla większości tylko okryciem ciała, a zaczęło stawać się jego ozdobą. Było to możliwe dzięki sztucznym barwnikom i zaawansowanej technice włókienniczej, takiej jak żakard, które przyniosła rewolucja przemysłowa. Obniżyły one ceny barwnych, zdobionych ubrań, które stały się dostępne także dla zwykłych ludzi” – podkreślił Kopczyński



- na  ówczesnej reklamie. „Na początku XX w. wzorem amerykańskim sztuka reklamowa wychodzi na ulice w postaci plakatu reklamowego. Opowiadamy też o formach handlu, bazarach, sprzedaży naręcznej. I pokazujemy, jak władze starają się ten początkowy chaos uporządkować, czego dowodem jest np. Hala Mirowska” – mówi autor ekspozycji.



- na prywatnych salonach i na narodzin nowej przestrzeni publicznej rozrywki: kawiarni, powszechnie dostępnych teatrów i teatrzyków na wolnym powietrzu, wystaw, zawodów sportowych, a więc form aktywności dziś dobrze znanych, a wtedy nowych.

- na symbolice kryjącej się w nazwach ulic czy pomnikach.

- na wydarzeniach rewolucji 1905 r., której rocznica przypada w tym roku.

Na wystawie można zobaczyć fotografie, wycinki prasowe czy plakaty reklamowe oraz codzienne przedmioty ilustrujące tworzenie się nowoczesnego miasta. „Często są to przedmioty zwyczajne jak zegarek, bez którego jednak nie mogła funkcjonować kolej, dostarczająca ówczesnym mieszkańcom miast towarów konsumpcyjnych. Innym razem rzeczy niezwykłe, jak jednostrzałowy pistolet dla rowerzystów, aby mieli się czym bronić przed atakującymi ich psami” –  dodaje Kopczyński.



Na wystawę składa się ikonografia oraz artefakty z epoki pochodzące ze zbiorów muzeów i z kolekcji prywatnych. Wśród eksponatów są m.in. bicykl, oryginalne suknie, w tym pierwsze modele szyte seryjnie, telefon Ericssona, aparat fotograficzny Kodaka i telegraf.


Uzupełnieniem ekspozycji są nieme filmy będące w repertuarze objazdowego kina jarmarcznego. A miłośnicy gier planszowych mogą zagrać w oryginalną grę z epoki „Wyścigi konne”.



Ekspozycja jest czynna codziennie w Bibliotece Uniwersyteckiej w Warszawie (ul. Dobra 56/66, sala wystawowa na parterze) w dniach 25 września – 6 grudnia 2015, w godzinach od 10 do 18 [z wyłączeniem 1 i 22 listopada].



Ceny biletów: 4 zł (ulgowy), 8 zł (normalny), bilet grupowy – 4 zł/osoba (min. 10 osób), 16 zł rodzinny (min. trzy osoby). W piątki i dla osób powyżej 60. roku życia wstęp wolny.

Wystawie towarzyszy audioprzewodnik, który można pobrać na swoje urządzenie mobilne (telefon lub tablet) przed lub w czasie wizyty na wystawie. O wystawie opowiada kurator, prof. Michał Kopczyński.

Wystawie towarzyszą wykłady połączone ze zwiedzaniem wystawy | godz. 17.00 | wstęp wolny



Informacje: http://muzhp.pl/pl/c/1574/wystawa-ziemia-obiecana-miasto-i-nowoczesno

Wizyta rodziny Lindleyów w Baku

W dniach 7-13 kwietnia 2014 roku czterech członków rodziny Lindleyów z Niemiec, Szwajcarii i Szkocji, wraz z prezesem Societas Lindleiana i jego żoną odwiedzili ostatnią inwestycję W.H. Lindleya w Baku (Shollar). Na fot. obok W.H. Lindley i H. Tagiyev w Shollar w 1901 r.

Wizyta rodziny Lindleyów w Baku

W dniach 7-13 kwietnia 2014 roku czterech członków rodziny Lindleyów z Niemiec, Szwajcarii i Szkocji, wraz z prezesem Societas Lindleiana i jego żoną, otrzymało zaproszenie na konferencję państw regionu morza Kaspijskiego (CATEC – Caspian Aqua Technologies Exhibition and Conference), zorganizowaną w Baku przez Azersu OJSC (Państwowe Przedsiębiorstwo Zaopatrzenia w Wodę, otwarta spółka akcyjna). Azersu zorganizowało nam wspaniały program, dzięki któremu mogliśmy nie tylko poznać historię Republiki, miasta i wielkich przemian dokonanych przez prezydentów Hejdara Alijewa i Ilhama Alijewa, ale także odwiedzić miejsca, w których pracował William H. Lindley. Mogliśmy na własne oczy zobaczyć źródło wody pitnej dla Baku w Shollar, z którego przewodem na długości około 180 km jest ona transportowana do miasta.

 

Grupa pracowników przedsiębiorstwa Azersu z gośćmi z  rodziny Lindleyów oraz prezesem i jego żoną. Od lewej: Manaf Suleymanov, Xadija Abdullayeva, Ryszard Żelichowski, Hanna Żelichowska, Alexander Caspar, Tasognov Abdulbagi, Karin Deubner, Hijran Aliyeva-Sztrauch, Catharina Porter, Eugen Deubner i Shakir Mammadov pod pomnikiem H. Tagiyeva w Shollar

  • Archiwum
Slideshow Image 1 Slideshow Image 2 Slideshow Image 2 Slideshow Image 2 Slideshow Image 2 Slideshow Image 2 Slideshow Image 2

Nowości

  • wszystkie
  • spotkania
  • książki
  • wystawy
  • Informacje prasowe
  • Ciekawostki
208206203202200

Miłe zdziwienie inżyniera Hamisha Douglasa

Inż. Hamish Douglas opowiada o pracy Williama Lindleya w Hamburgu i Warszawie
czytaj więcej

Miłe zdziwienie inżyniera Hamisha Douglasa


Brytyjski inżynier cywilny Hamish Douglas, pracujący od 1979 roku w Monachium dla międzynarodowego konsorcjum inżynierskiego, członek (Fellow) Instytucji Inżynierii Cywilnej, opowiada o pracy Williama Lindleya w Hamburgu. Okazją do rozmowy są obchody 200-lecia ICE (Institution of Civil Engineers).

W krótkim, bo trwającym  niespełna 9 minut sfilmowanym wywiadzie zatytułowanym „ William Lindley & Hamburg City”, inżynier Douglas wspomina o Warszawie tymi słowy: 

„Być może najlepszym przykładem prac Lindleya jest Warszawa. [rezultat jego pracy] jest tak dobrze zachowany… że nawet powstała biografia Williama Lindleya po polsku [chichot połączony z podziwem]. Widać tu znaczenie tego człowieka” 

(po angielsku brzmi to tak: Perhaps the best example of  is in Warsaw. So well preserved and so important…This is a biography of William Lindley in Polish (laugh) You see the importance of the man)”.




To sympatyczne zaskoczenie Hamisha Douglasa książką w języku polskim wyraża podziw dla europejskich dokonań Williama Lindleya. Ale nam także sprawiło przyjemność, bo to o naszym mieście i o naszym autorze.

Dziękujemy panie inżynierze Douglas!


 Zachęcamy do obejrzenia filmu! https://www.youtube.com/watch?v=LctQLKiPop8


200 lat zasłużonej Instytucji Inżynierii Cywilnej w Londynie

Do Instytucji Inżynierii Cywilnej należało aż pięciu członków rodziny Lindleyów

czytaj więcej

200 lat zasłużonej Instytucji Inżynierii Cywilnej w Londynie

Instytucja Inżynierii Cywilnej (ang. Institution of Civil Engineers (ICE) jest jedną z najbardziej szanowanych i uznanych na świecie instytucji zrzeszających inżynierów. Od 1818 roku przyjmuje w swoje szeregi słynnych i wpływowych inżynierów z Wielkiej Brytanii. W 2018 roku ICE obchodziła jubileusz 200-lecia swojego istnienia organizując z tej okazji szereg działań przypominających jej dorobek i ludzi z nią związanych.


Do tej szacownej instytucji należało aż pięciu członków rodziny Lindleyów.. William Lindley dołączył do Institution of Civil Engineers w 1842 roku, William Heerlein  w 1878, Robert Searles w 1881 i Joseph Lindley w 1899 roku. W XX wieku Marie Lindley, ostatni inżynier cywilny w rodzinie, została członkiem stowarzyszonym ICE w 1953 roku. W 1972 roku była drugą kobietą w historii ICE, która otrzymała pełne członkostwo (Fellowship).

Krótka historia ICE

Skromne początki ICE sięgają początków 1818 roku. Niewielka grupa młodych inżynierów spotkała się w londyńskiej kawiarni i podjęła decyzję o założeniu Instytucji Inżynierii Cywilnej, pierwszej na świecie organizacji  zrzeszającej profesjonalną kadrę inżynierską. Pierwszym prezydentem został w 1820 roku Thomas Telford. Znany z licznych projektów infrastrukturalnych przyciągnął do ICE wielu nowych członków i odegrał ogromną rolę w kształtowaniu dzisiejszego oblicza ICE.
Od tego czasu ICE jest domem dla wielu największych inżynierów w historii Wielkiej Brytaniii. Po 200 latach zrzesza ponad 92 000 członków w swoich filiach w ponad 150 państwach na całym świecie.



Linki w j. ang.: https://www.ice.org.uk/about-ice/our-history

https://en.wikipedia.org/wiki/Institution_of_Civil_Engineers



Siedziba ICE, One Great George Street, London SW1



Siedziba ICE

Życzenia na Święta i na Nowy 2019 rok!

Najlepsze życzenia świąteczne i noworoczne od Zarządu "Societas Lindleiana"
czytaj więcej

Życzenia na Święta i na Nowy 2019 rok!

 

Ta piękna wieża wodociągowa, przysypana śniegiem, a znajduje się W Giżycku. 
Fotografia sprzed 1997 r.

https://www.gizycko.pl/wieza-cisnien-w-zimowej-szacie.html



WIEŻA CIŚNIEŃ zwana Wodną Wieżą, wybudowana w 1900 r., według projektu inżyniera Otto Intze (1843-1904). Swoją funkcję pełniła od 1996 roku, kiedy to została sprzedana w ręce prywatne.  Znajduje się na wzgórzu przy skrzyżowaniu ulicy Warszawskiej i Wodociągowej.  W całości zbudowana  z czerwonej nie otynkowanej cegły, w stylu neogotyckim, z ciekawymi sklepieniami zewnętrznymi wokół jej korony. Cała wieża ma wysokość 25 m, szerokość u podstawy 7,20 m, a korony 9,06 m, Pokonując 129 stopni schodów  lub wjeżdżając windą można znaleźć się na najwyższej kondygnacji wieży, na wysokości 162 metrów n.p.m. 


"Od 1997 r. w rękach prywatnych, po przebudowie  mieści się tu kawiarnia. Z tej wysokości, przez lunety, można podziwiać  panoramę miasta, okoliczne wioski, lasy i jeziora - mazurskie krajobrazy.   We wnętrzu wieży znajduje się lokalne muzeum, którego eksponaty obrazują życie dawnych mieszkańców."

https://www.gizycko.pl/wieza-cisnien.html


 



William Lindley trafił na smartfony

Wywiad z prof. Ryszardem Żelichowskim na temat Williama Lindleya, jego życia rodzinnego i obchodów
210. rocznicy jego urodzin w Hamburgu.


czytaj więcej

William Lindley trafił na smartfony

Niestety, chwilowo tylko w Hamburgu. Pisaliśmy o tym we wcześniejszych informacjach na naszej stronie. Grudniowe wydanie warszawskiego „Wodociągowca”, wydawanego nakładem MPWiK, publikuje wywiad z prezesem „Societas Lindleiana”, prof. Ryszardem Żelichowskim, który mówi o Williamie Lindleyu, jego życiu rodzinnym i obchodach 210. rocznicy jego urodzin w Hamburgu.


Cały numer „Wodociągowca” załączamy do naszej e-biblioteki (strona 2).




***



Hotel i powieść hotelowa o Lindleyu we Frankfurcie nad Menem

We Frankfurcie nad Menem otwiera się hotel noszący nazwisko Lindleya. Wydarzeniu temu towarzyszy publikacja książki A. Beckera, "Nieśmiertelny Mr. Lindley”.

czytaj więcej

Hotel i powieść hotelowa o Lindleyu we Frankfurcie nad Menem

Przy ulicy Lindleya we Frankfurcie nad Menem otwiera się hotel noszący nazwisko angielskiego inżyniera!


„Hotel Lindley” we Frankfurcie nad Menem, to obiekt w budowie, zaprojektowany dla sieci Lindenberg GmbH, przez grupę architektów skupionych wokół prof. Bernharda Frankena. Oddanie czterogwiazdkowego hotelu do użytku zaplanowane jest na koniec 2018 roku.


Hotel o kubaturze 4.340 m² posiada 100 pokojów gościnnych. W założeniu projektantów nie ma on być klasycznym  hotelem, ale „społecznością gości”, która wspólnie użytkować będzie dostępną przestrzeń.


 

http://www.franken-architekten.de/index.php?pagetype=projectdetail&lang=en&cat=3&param=cat&param2=2289&param3=0&


Lokalizacja Hotelu przy ul. Lindleya na frankfurckim Ostendzie skłoniła właścicieli sieci do zgrabnego zabiegu marketingowego. U Artura Beckera, znanego autora polskiego pochodzenia, zamieszkującego w Niemczech od czterech dekad, zamówiona została hotelowa powieść zatytułowana  "Nieśmiertelny Mr. Lindley", której oficjalna premiera miała miejsce we wrześniu 2018 roku.




Artur Becker: Der unsterbliche Mr. Lindley: Ein Hotelroman, Verlag weissbooks 2018, Preis: 24,-- Euro


Artur Becker opowiada o spotkaniu pewnej rodzinny w Hotelu Lindley. Jeden z jej członków, pod wrażeniem historycznych dokonań Williama Lindleya, projektanta i budowniczego wodociągów we Frankfurcie w latach 60. XIX wieku, w transie narkotycznym udaje się w podróż, podczas której spotyka się z angielskim inżynierem...


"Nieśmiertelny Mr. Lindley" to oparta na źródłach historycznych melancholijna książka, która mówi wiele o Frankfurcie, nie będąc przewodnikiem turystycznym. Kusi, by ją czytać i zdać sobie sprawę z tego, że wszyscy nieuchronnie stajemy się towarem”  -  brzmi przesłanie autora.


Adres:

Hotel Lindley Lindenberg, Lindleystraße 17 -19, 60314 Frankfurt am Main - Ostend


Przejdź do strony:
  • << Pierwsza
  • < Poprzednia
  • 7
  • 8
  • 9
  • 10
  • 11
  • 12
  • 13
  • 14
  • 15
  • 16
  • Następna>
  • Ostatnia >>
Societas Lindleiana, wszelkie prawa zastrzeżone
  • O nas
  • Lindleyowie
  • E-biblioteka
  • Nasze archiwum
  • Kontakt
  • Linki
Projektowanie stron internetowych: www.bedweb.pl