• O nas

  • O nas

  • Lindleyowie

  • Lindleyowie

  • E-biblioteka

  • E-biblioteka

  • Nasze archiwum

  • Nasze archiwum

  • Kontakt

  • Kontakt

  • Nowości

  • Nowości

  • Linki

  • Linki

Aktualności

Wystawa "Podziemne miasto. 125 lat wodociągów i kanalizacji"

Z okazji jubileuszu 125-lecia istnienia wodociągów i kanalizacji w Warszawie odbyły się dwie ważne dla naszego Towarzystwa wydarzenia: prezentacja w Łazienkach w Starej Pomarańczarni albumu wydanego z tej okazji przez MPWiK oraz otwarcie wystawy pod tym samym tytułem.

Wystawa "Podziemne miasto. 125 lat wodociągów i kanalizacji"

Wystawa "Podziemne miasto. 125 lat wodociągów i kanalizacji"

Z okazji jubileuszu 125-lecia istnienia wodociągów i kanalizacji w Warszawie odbyły się dwie ważne dla naszego Towarzystwa wydarzenia:


prezentacja w Łazienkach w Starej Pomarańczarni albumu wydanego z tej okazji przez MPWiK oraz


otwarcie wystawy pod tym samym tytułem, którą będzie można oglądać od 1 do 30 czerwca br. w Galerii Plenerowej Łazienek Królewskich od strony al. Ujazdowskich.
Myślą przewodnią przedsięwzięcia jest przedstawienie historii budowy wodociągów i kanalizacji w Warszawie. Podczas wystawy będzie można oglądać unikatowe rysunki i fotografie z drugiej połowy XIX-wieku pochodzące z archiwum Spółki, jak i współczesne zdjęcia obiektów należące do MPWiK w m.st. Warszawie S.A.








Organizatorem wystawy jest Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w m.st. Warszawie S.A. Honorowy patronat nad przedsięwzięciem objęła Polska Akademia Nauk.
Patronat medialny nad wystawą sprawują : Warszawski Magazyn Ilustrowany "Stolica" oraz Radio Vox FM.

Societas Lindleiana objęło Honorowy Patronat

Na zaproszenie organizatorów Międzynarodowego  Festiwalu Pianistycznego Chopin w sercu Warszawy, Towarzystwo Lindleyowskie "Societas Lindleiana" zostało Honorowym Patronem tej najważniejszej tego lata imprezy kulturalnej naszej stolicy. 



Societas Lindleiana objęło Honorowy Patronat

Z wielką przyjemnością informujemy, że na zaproszenie organizatorów Międzynarodowego  Festiwalu Pianistycznego Chopin w sercu Warszawy, Towarzystwo Lindleyowskie "Societas Lindleiana" zostało Honorowym Patronem tej najważniejszej tego lata imprezy kulturalnej naszej stolicy.


 ***


Inauguracyjny recital włoskiej artystki Leonory Armellini
będzie miał miejsce 7 lipca o godzinie 16.00.

Kolejne recitale odbędą się w dniach:  14, 21, 28 lipca oraz 4, 11, 18 i 25 sierpnia 2018 r.


Szczegóły: http://chopinwsercuwarszawy.pl/festiwal-2018/

***


Cieszymy się z tego zaszczytu podwójnie. Po pierwsze, na rok 2018 przypada dwieście dziesiąta rocznica urodzin Williama Lindleya, założyciela inżynierskiego rodu, którego trzech synów nadzorowało prace kanalizacyjne i wodociągowe w Warszawie. Centralne obchody odbędą się jesienią w mieście Hamburgu, gdzie zaczęła się europejska kariera Lindleyów. 


Po drugie, festiwal będzie miał miejsce w nadzwyczaj pięknie odrestaurowanym kościele Świętej Trójcy, w którym „w roku 1825 Fryderyk Chopin wystąpił przed carem Aleksandrem I i otrzymał od niego pierścień z brylantem. Młody kompozytor śpiewał także w parafialnym chórze i słuchał tu kazań” - pisze Przemysław Lechowski, dyrektor artystyczny festiwalu.


Dla naszego Towarzystwa Lindleyowskiego najważniejsze jest to, że organizatorzy zauważyli i docenili, obok oczywistej religijnej roli kościoła (świątynia Boża) i kulturalnej  (dokonała akustyka), jej skromną całkiem świecką rolę w dziejach naszego miasta.


W 1881 roku oko Williama Heerleina Lindleya, angielskiego inżyniera cywilnego, w czasie wizyty w Warszawie, padło na elegancki w proporcjach, zaprojektowany przez samego Szymona Bogumiła Zuga, królewskiego architekta, kościół Świętej Trójcy. Nie względy religijne odegrały tu największą rolę, choć William H. Lindley był członkiem kościoła anglikańskiego, ale fakt, że wraz z wieńczącym go krzyżem był najwyższą budowlą ówczesnej Warszawy. Po rezygnacji ze względu na stan zdrowia siedemdziesięciotrzyletniego ojca Williama z prac nad kanalizacją i wodociągami Warszawy wszystkie jego obowiązki przejął najstarszy syn William H. Lindley.


Do tak wielkiej inwestycji infrastrukturalnej miasta potrzebny był nowoczesny i dokładny jego pomiar, a także szczegółowy plan. Do pomiarów zaś potrzebna była odpowiednia sieć punktów triangulacyjnych. I tak to na plan pierwszy wysunął się kościół Świętej Trójcy przy obecnym placu Stanisława Małachowskiego (wówczas placu Ewangelickiego przy ulicy Mazowieckiej i Erywańskiej). Krzyż na jego kopule wybrany został przez Williama H. Lindleya jako punkt główny (zero geodezyjne) do triangulacji Warszawy, w którym się zbiegało pięć punktów pomiarowych wyznaczonych w różnych miejscach miasta (szczegóły zob. R. Żelichowski, Paweł E. Weszpiński, Rok 1912. William Heerlein Lindley. Plan Warszawy. Wyd. Muzeum Warszawy 2016).


Jak pisał dr Paweł E. Weszpiński: „Wliczając pomiary i kartowanie uzupełniające, 237 ulic miasta na lewym brzegu Wisły skartowano w latach 1883-1893 na 686 arkuszach szkiców, a 71 ulic Pragi w latach 1903-1904 – na 170 arkuszach szkiców. Łącznie prace objęły 308 warszawskich ulic o długości 187,4 km, pomieszczono je na 836 arkuszach szkiców” (s. 161).


Przygotowania do prac triangulacyjnych w Warszawie ilustruje reprodukowana poniżej strona albumu pamiątkowego przygotowanego przez współpracowników Williama H. Lindleya z okazji 25-rocznicy rozpoczęcia prac kanalizacyjnych i wodociągowych w naszym mieście. Centralnym punkt tej strony stanowi kopuła i krzyż kościoła Świętej Trójcy. Widoczne jest także pięć pozostałych punktów pomiarów.



Organizatorzy/Organizers

Parafia Ewangelicko-Augsburska Świętej Trójcy W Warszawie

Towarzystwo im. Fryderyka Chopina

Partnerzy Artystyczni/Atristic Partners

Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny Towarzystwa Chopinowskiego W Hanowerze / Niemcy

Syberyjski Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny Im. Fryderyka Chopina W Tomsku / Rosja

Warszawskie Warsztaty Pianistyczne

Partnerzy Organizacyjni/Organizational Partners

Zespół Państwowych Szkół Muzycznych im. Fryderyka Chopina W Warszawie

Patronaty/Patronate

Towarzystwo Lindleyowskie Societas Lindleiana




  • Archiwum
Slideshow Image 1 Slideshow Image 2 Slideshow Image 2 Slideshow Image 2 Slideshow Image 2 Slideshow Image 2 Slideshow Image 2

Nowości

  • wszystkie
  • spotkania
  • książki
  • wystawy
  • Informacje prasowe
  • Ciekawostki
7372716766

Klapy me...

Wśród licznych kolekcji, jakie internauci tworzą dla swojej publiczności uwagę naszą przykuł fotoblog prezentujący niezwykłą kolekcje pokryw włazów studzienkowych i kratek ściekowych. Pod dowcipną nazwą „Klapy me” fotoblog zwiera imponujący już zbiór tych ważnych elementów infrastruktury miejskiej. Jedna taka pokrywa poświęcona została Williamowi Heerleinowi Lindleyowi i znajduje się w Łodzi…

 

czytaj więcej

Klapy me...



Wśród licznych kolekcji, jakie internauci tworzą dla swojej publiczności, uwagę naszą przykuł pewien fotoblog. Jego autor/autorka? prezentuje niezwykłą kolekcje pokryw włazów studzienkowych i kratek ściekowych. Pod dowcipną nazwą „Klapy me” fotoblog zwiera imponujący już zbiór tych ważnych elementów infrastruktury miejskiej. Jedna taka pokrywa poświęcona została Williamowi Heerleinowi Lindleyowi i znajduje się w Łodzi, o czym pisaliśmy w tej rubryce wcześniej.



Fotografie pochodzą z całego świata i zadziwiają różnorodnością motywów je zdobiących. Okazuje się, że w Polsce włazy, a właściwie ich pokrywy, służyć mogą upamiętnianiu ważnych wydarzeń, ale także reklamie. Jednym słowem, patrzmy pod nogi, zwykłe „klapy” mogą być źródłem naszych doznań estetycznych!

 



http://klapyme.flog.pl/wpis/1029971/i-oto-ona-  

Prysznic a Lindleyowie

Czy wiecie, że w Poznaniu znajduje się pomnik Hygiei (bogini czystości) wraz z medalionem słynnego lekarza Vincenza Priessnitza, do którego nazwiska w spolonizowanej formie wywodzi się słowo prysznic?  A o związku Priessnitza z Lindleyami poniżej…

czytaj więcej

Prysznic a Lindleyowie

Z trójki rodzeństwa Williama Lindleya najbardziej chorowita była starsza siostra Caroline (Cary, 1804 – 1891).  Podczas wyprawy do Włoch rodzeństwa Williama (brata Josa i dwóch jego sióstr Kate i Cary, opłacanej z kieszeni dobrze zarabiającego Williama) poznali oni doktora, który zarekomendował Cary modne wówczas leczenie hydropatyczne. Wracając do Anglii, Jos i Kate zawieźli Cary do Grafenburga [Wzgórze Gräfenberg, czeski Jeseník], gdzie poddała się fizycznej i psychologicznej kuracji wodnej według terapii zaordynowanej przez dr Vincenza Priessnitza. Wyniki te były na tyle zadowalające, że wkrótce wróciła do domu.

 


Caroline (Cary)



*


Vincenz Prisnitz, Vincenz Prißnitz, czes. Vincent Priessnitz, (ur. 1799 – 1851), samouk w zakresie medycyny niekonwencjonalnej i naturalnej, uznawany za kontynuatora i wskrzesiciela metod hydroterapii.




Wybudowany przez niego Zakład Wodoleczniczy istnieje do dnia dzisiejszego w Lázně Jeseník k. Jesenika w Republice Czeskiej i nadal cieszy się wielkim powodzeniem.


W 1486 roku za swoją działalność leczniczą przez Cesarza Austrii został odznaczony złotym medalem zasługi. W parku miejskim w Jeseniku i w Wiedniu w "Parku przy Tureckim Szańcu" (Türkenschanzpark) znajdują się pomniki poświęcone Vincenzowi Prießnitzowi. W Poznaniu znajduje się pomnik greckiej bogini zdrowia Hygiei ufundowany w 1841 r. przez Edwarda hr. Raczyńskiego z inskrypcją poświęconą Priessnitzowi.

 




http://pl.wikipedia.org/wiki/Vincent_Priessnitz

Wieża w Kępnie

Piękno architektury przemysłowej końca XIX i początku XX wieku przejawia się w jej różnorodności, a czasami i elegancji. Tak jak wieża ciśnień w Kępnie. Dzięki uprzejmości Pana Włodzimierza Smardza z Kępna (lekarza weterynarii, pracującego w Powiatowym Inspektoracie Weterynarii w Kępnie), który przesłał nam tekst i wykonane przez siebie zdjęcia, możemy zaprezentować garść informacji o historii kępińskich wodociągów i wieży ciśnień.
czytaj więcej

Wieża w Kępnie

W kwietniu 1903 r. zgromadzenie radnych Kępna uchwaliło powierzenie przeprowadzenia prac wstępnych firmie D. Grovego z Berlina.  Szybko dały one pomyślne rezultaty, bowiem okazało się, że zlokalizowana warstwa wodonośna wykazuje dużą wydajność.  W 1904 r., rozpoczęto poszukiwanie wykonawców szczegółowego projektu opracowanego  przez firmę D. Grovego. Swoje oferty złożyli m.in. firma Carla Frankego z Bremy oraz inżynier cywilny Reinhold Mestel z Wrocławia (...)



W połowie czerwca 1904 r. władze samorządowe podpisały umowę z Mestelem na realizację inwestycji, której całkowity koszt opiewał na 172 358,53 marek. Mestel skorygował projekt D. Grovego. Projektując wieżę wpisaną w kompleks ujęcia wody, wrocławski inżynier przewidział znaczenie tego obiektu  dla panoramy i krajobrazu kulturowego Kępna. Oddany do eksploatacji w 1905 r. zakład wodociągowy miał ujęcie wody rozwiązane w postaci dwóch studni rurowych o głębokości 35 m, z których wodę zasysały pompy tłokowe z napędem gazowym (!) (...). 



Kępińska wieża ma wysokość 42,5 m i w swej głowicy mieściła zbiornik wodny (200 m3), stalowy, nitowany typu Intze o dnie wklęsłym. Na uwagę zasługuje przede wszystkim rozwiązana w nietypowy sposób bryła budowli, co zostało zdeterminowane usytuowaniem w cokole odżelaziacza wody. Mestel nadał partii cokołowej masywną formę, opartą na rzucie ortogonalnym, o znacznie większych rozmiarach od rzutu trzonu wieży....



Cały tekst p. W. Smardza, wraz z kolejnymi fotografiami, opublikowaliśmy w naszej e-bibliotece. Zapraszamy do lektury!

I jeszcze raz wieże…

Najbardziej wzorową stronę stworzyła 3 października 2002 pani Małgorzata Łoś. Nie tylko postarała się o zdefiniowanie, co pod tym pojęciem należy rozumieć, jakie są ich rodzaje, ale przede wszystkim zamieszcza doskonałe serwisy fotograficzne wież z niezbędnymi informacjami. No i jeszcze to, że strona jest dwujęzyczna (polska i angielska) a także zamieszcza linki do stron międzynarodowych o takiej samej tematyce. Strona ideał!
Na fotografii "Królowa Wież" projektu Lindleyów
czytaj więcej

I jeszcze raz wieże…


Co to jest wieża ciśnień i jak działa?


Wieża ciśnień to budowla o charakterze technicznym. W jej górnej części umieszczony jest zbiornik wody. Woda gromadzona w zbiorniku rozprowadzana jest rurami do miejsc docelowych. Zbiornik w wieży umieszczony jest wysoko aby uzyskać odpowiednie ciśnienie rozprowadzanej wody. Do zbiornika woda doprowadzana jest za pomocą pomp. Ze zbiornika w wieży woda może być rozprowadzana do ostatecznych odbiorców poprzez sieć wodociągów bez dodatkowego zasilania, na zasadzie grawitacji (dlatego zbiornik wody musi być umieszczony na wyższym poziomie niż odbiorcy wody).

 


P.S. od Societas Lindleiana: w zasadzie tak. Autorka jednak nie wymienia dość popularnej kategorii urządzeń nazywanych „stand pipes”, "Standrohren" lub „rury stojące (kolumny wodne)”, tak jak np. wieża Lindleyów w Warszawie, choć trafnie opisuje ogólną zasadę ich działania. Ten drobny brak rekompensują jednak świetne fotografie!



 

Mój projekt – kolekcja wież ciśnień


Wieże ciśnień interesują mnie głównie ze względu na ich architekturę. Staram się uwieczniać na zdjęciach i pokazywać innym piękno tych budowli. Ale moje działania mają również charakter dokumentacyjny - celem jest zebranie zdjęć oraz informacji o wszystkich wieżach ciśnień w Polsce (istniejących i tych już zburzonych) i stworzenie swoistego archiwum.

Na mojej stronie pokazuję przede wszystkim zrobione przeze mnie lub otrzymane od innych zdjęcia wież ciśnień znajdujących się w Polsce.

Jeśli ktoś wie o jakiejś wieży lub zna jej historię, bardzo proszę o informacje:  losiolek@tlen.pl

 

http://www.wieze.republika.pl

Wieże, wieże…

Czy wiecie, że Warszawa tak naprawdę to ma aż siedem "wież ciśnień"? Pod tak ogólnie brzmiąca nazwą kryją się zarówno prawdziwe wieże ciśnień (Lindleya w Wodociągu Centralnym przy ulicy Koszykowej, Huta Warszawa, stara Gazownia), zbiorniki wodne („wodozbiory” Łazienki, Park Saski i Gruba Kaśka) czy wieże wodne kolejowe. Łączy je to samo piękno i specyficzna forma architektoniczna, podobna, choć w każdym przypadku inna. Na fotografii wieża ciśnień z lat 1950. w Hucie Warszawa.Fot. M.Potakiewicz
czytaj więcej

Wieże, wieże…

Wieże ciśnień to frapujący temat i nie brakuje amatorów ich uroku w naszym kraju. Pobieżny tylko przegląd poświęconych im stron internetowych robi wrażenie. Najbardziej imponującą kolekcję stworzył pan Marek Potakiewicz. Jego strona działająca od 1 września 2006 roku zawiera fotografie i krótkie opisy 644 wież krajowych i 40 zagranicznych.

Jak pisze we wprowadzeniu do swojej kolekcji:
„Wieże ciśnień (wieże wodne, Wassertürme, water towers, водонапорные башни, vodojemy, châteaux d'eau, torres de água, טנקים). Od drugiej połowy XIX wieku urozmaicają widoki stacji kolejowych oraz krajobrazy miast i miasteczek. Zawsze stanowiły najwyższy, najbardziej czytelny element infrastruktury wodociągowej, odpowiedzialny za stały i równomierny dopływ wody.Wody, która była doprowadzana do mieszkań, fabryk - i do parowozów na stacjach kolejowych.Zafascynowany klimatem tych budowli - często odchodzących w niebyt w zetknięciu z tzw. <<prozą życia>> - stworzyłem tę oto stronę. Stronę, która z czasem - mam nadzieję - przeistoczy się w katalog i archiwum wież ciśnień z terenów całej Polski”.



Pasja godna wielkiej pochwały!


http://www.wieze.geotor.pl/index.htm

 

 

Przejdź do strony:
  • << Pierwsza
  • < Poprzednia
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • Następna>
  • Ostatnia >>
Societas Lindleiana, wszelkie prawa zastrzeżone
  • O nas
  • Lindleyowie
  • E-biblioteka
  • Nasze archiwum
  • Kontakt
  • Linki
Projektowanie stron internetowych: www.bedweb.pl