• O nas

  • O nas

  • Lindleyowie

  • Lindleyowie

  • E-biblioteka

  • E-biblioteka

  • Nasze archiwum

  • Nasze archiwum

  • Kontakt

  • Kontakt

  • Nowości

  • Nowości

  • Linki

  • Linki

Aktualności

Powszechna Wystawa Krajowa we Lwowie w 1894 r.

130 lat temu we Lwowie na Powszechnej Wystawie Krajowej W.H. Lindley zaprezentował swoje kanały

Powszechna Wystawa Krajowa we Lwowie w 1894 r.

Powszechna Wystawa Krajowa we Lwowie

130 lat temu, 5 czerwca 1894 roku we Lwowie odbyła się Powszechna Wystawa Krajowa, w ramach której po raz pierwszy udostępniono zwiedzającym „Panoramę Racławicką”. Zorganizowana w setną rocznicę insurekcji kościuszkowskiej wystawa była największym przedsięwzięciem gospodarczym i kulturalnym okresu rozbiorowego. Ekspozycja była nie tylko przeglądem dorobku gospodarczego Galicji, ale przede wszystkim ponadzaborową prezentacją narodowej kultury i sztuki, „[…] wielką manifestacją jedności i żywotności narodu polskiego”. Wystawę przygotowywano dwa lata. Na obszarze około 46 hektarów – w obrębie Wzgórza Stryjskiego – wzniesiono 129 rozmaitych budowli, wśród których były m.in.: pałac sztuki, sala koncertowa, stadion, hala maszyn, stajnie, cieplarnie, restauracje, kawiarnie. 


Zob. Beata Stragierowicz, „Powszechna Wystawa Krajowa 1894 roku – wielkie dni Lwowa, Galicji i Polski”, https://mnwr.pl/intrygujace-powszechna-wystawa-krajowa-1894-roku-wielkie-dni-lwowa-galicji-i-polski/






Medalion pamiątkowy awers i rewers


 Na wystawę tę William Heerlein Lindley przygotowali się jak przystało na tak znanych inżynierów. Specjalnie otwarty na tę okazję pawilon mieścił wystawę planów i modeli, obok niego zaś znalazł się „Wzór budowli przedstawiający kanał spławny   z przyrządem przepłukującym i przyporami”. Opracował także publikację w języku polskim przystępnie popularyzującą pięćdziesiąt lat doświadczenia w zakresie projektowania i realizacji przez nich miejskich robót kanalizacyjnych i wodociągowych. Katalog wystawowy zawierał 138 pozycji, z których numery od 42 do 93 dotyczyły Warszawy. Za najważniejsze dla swoich dokonań Lindleyowie uznawali prace nad wodociągami i kanalizacją w Hamburgu, Frankfurcie nad Menem, w Warszawie, w Elberfeld, Mannheim oraz w Hanau. Katalog zawierał też czterojęzyczne objaśnienie „do typowej budowy kanału spławnego”, wykonanych w Hamburgu w 1842 roku, we Frankfurcie w 1865 roku i Warszawie w 1882 roku.





Fragment opisu eksponatu


Zob. R. Żelichowski, Lindleyowie. Dzieje inżynierskiego rodu, Societas Lindleiana, Warszawa 219, t. II, s. 231


 

 

Kanały Lindleya, wzór 1843



Societas Lindleiana wystąpiło publicznie

W dniu 7 grudnia (wtorek) o godz. 11.00, w sali konferencyjnej Biblioteki Publicznej m.st. Warszawy, ul. Koszykowa 26/28 miała miejsce sesja varsavianistyczna poświęcona Sokratesowi Starynkiewiczowi. W sesji udział wzięło dwoje przedstawicieli naszego Towarzystwa – Teresa Frączczak i Ryszard Żelichowski.

Societas Lindleiana wystąpiło publicznie


W dniu 7 grudnia (wtorek) o godz. 11.00, w sali konferencyjnej Biblioteki Publicznej m.st. Warszawy, ul. Koszykowa 26/28 miała miejsce sesja varsavianistyczna poświęcona Sokratesowi Starynkiewiczowi. W sesji udział wzięło dwoje przedstawicieli naszego Towarzystwa – Teresa Frączczak i Ryszard Żelichowski.


Była to tradycyjna doroczna sesja varsavianistyczna organizowana przez Bibliotekę Publiczną m.st. Warszawy i kierowniczkę Działu Varsavianów Joanny Jaszek-Bieleckiej.





Oto referaty wygłoszone w czasie sesji:  



Andrzej Sołtan (Muzeum Historyczne m.st. Warszawy): Warszawa w okresie prezydentury S. Starynkiewicza.


Jan Berger (Główny Urząd Statystyczny): Statystyka Warszawy w latach prezydentury S. Starynkiewicza wg źródeł polskich i rosyjskich.


Ryszard Żelichowski (Instytut Studiów Politycznych PAN i Societas Lindleiana): Starynkiewicz  i Lindley, geneza wodociągów i kanalizacji w Warszawie.


Marta Jankowska (Biuro Stołecznego Konserwatora Zabytków): Komitet Plantacyjny a stan zieleni Warszawy w k. XIX w.


Teresa Frączczak (Societas Lindleiana), Co zostało nam z czasów Starynkiewicza? Wodociągi warszawskie dziś i jutro.



Materiały z tej sesji ukażą się drukiem w drugiej połowie 2011 roku

  • Archiwum
Slideshow Image 1 Slideshow Image 2 Slideshow Image 2 Slideshow Image 2 Slideshow Image 2 Slideshow Image 2 Slideshow Image 2

Nowości

  • wszystkie
  • spotkania
  • książki
  • wystawy
  • Informacje prasowe
  • Ciekawostki
192187170167159

Wielkanoc 2018

 Członkom i Sympatykom Societas Lindleiana Alleluja!
czytaj więcej

Wielkanoc 2018



Zakochaj się w Warszawie na Święta! - wzór Urząd Miasta st. Warszawy, 2018

oraz w stylu staroświeckim!



Mannheim wspomina W.H. Lindleya





czytaj więcej

Mannheim wspomina W.H. Lindleya


W dniu 29 grudnia 2017 roku grudnia na stronie internetowej miasta Mannheim. ukazał się artykuł pióra Sabine Pich pod tytułem „To on wybudował system kanalizacyjny miast Mannheim (Er baute Mannheims Abwassersystem)“. Bohaterem tekstu jest William Heerlein Lindley, który na zamówienie władz miasta w latach  1888 -1901 zaprojektował i wybudował system kanalizacyjny miasta. Projekt realizował we współpracy ze szwajcarską firmą Brown, Boveri & Cie (Société), która założyła filię w Mannheim w 1899 roku.

Wspólnym sukcesem BB&C i W.H. Lindleya była także budowa pierwszej elektrowni w części portowej miasta (Industriehafen). Jego córka Julia wyszła za mąż za Roberta Boveri, który kierował BBC w Mannheim aż do swojej śmierci (1934 r.).



W dniu 22 marca 2018 roku, na który przypada Światowy Dzień Wody, otwarte zostanie wejście dla zwiedzających przy Breiten Straße, z którego oglądać będzie można fragment kanalizacji W.H. Lindleya. Podobne wejście do kanału zaprojektowane przez W.H. Lindleya zobaczyć można w Łodzi w słynnej Dętce przy Placu Wolności 2.



Artykuł S. Pich jest wspomnieniem z okazji 100- rocznicy śmierci Williama H. Lindleya. Mannheim jest miastem na prawach powiatu, znajduje się w kraju związkowym Badenia-Wirtembergia, w rejencji Karlsruhe, siedziba regionu Rhein-Neckar. Leży u ujścia Neckaru do Renu.









Powyżej fot. 1 i 2 wejście do kanału w Mannheim. Fot. 3 wejście do łódzkiej Dętki.


Oryginał w j. niemieckim cytowanego tekstu zob.: https://www.mannheim.de/de/nachrichten/er-baute-mannheims-abwassersystem

Życzenia świąteczne i z okazji nowego 2017 r.

Życzenia świąteczne i noworoczne od Zarządu Societas Lindleiana
czytaj więcej

Życzenia świąteczne i z okazji nowego 2017 r.

Drogie Członkinie, Drodzy Członkowie i Sympatycy,
wiele się działo w naszych sprawach związanych z rocznicami lindleyowskimi. Uczestniczyliśmy w obchodach 130-rocznicy wody uruchomienie wodociągu warszawskiego, opublikowaliśmy książkę o pomiarach Warszawy i planie W.H. Lindlyea. Nie obyło się jednak bez pewnych perturbacji.
Ze względu na liczne wydarzenia polityczne w Warszawie latem 2016 r. (szczyt NATO, światowy zlot młodzieży katolickiej) konieczne stało się przeniesienie obchodów 130-lecia pierwszej wody w Warszawie z lipca na wrzesień. Obchody tej miłej dla nas rocznicy miały miejsce 6 września. Szczegóły zamieściliśmy w poprzednich nowościach Societas Lindleiana.
W dniu 6 grudnia zaprezentowaliśmy piękne wydanie planu W.H. Lindleya Warszawy z 1912 roku. Autorem tekstu o Lindleyach i Warszawie z tego okresu jest prof. Ryszard Żelichowski, zaś fachowej analizy techniki sporządzania planu dokonał dr Paweł Weszpiński, sekretarz naszego Societas.

Zbliża się koniec roku i tradycyjne święta. Z tej okazji składamy nasze najlepsze życzenia.



Fot. Urszula Frydrych

Przemówienie Williama (Billa) Lindleya w Warszawie z okazji 130-lecia wodociągów (6 września 2016 r.)


William (Bill) Lindley przebywał na zaproszenie władz MPWiK S.A. wraz z małżonką w Warszawie w dniach 6-8 września i wziął udział w obchodach 130-rocznicy wody w Warszawie
czytaj więcej

Przemówienie Williama (Billa) Lindleya w Warszawie z okazji 130-lecia wodociągów (6 września 2016 r.)


 

Ważnym akcentem obchodów naszego jubileuszu była trzydniowa wizyta w Warszawie Francisa Williama Lindleya, potomka WilliamaLindleya, projektanta sieci wodociągowej i kanalizacyjnej w naszym mieście.


Francis William Lindley z małżonką Philippą (na zdjęciu poniżej) przybyli z Wielkiej Brytanii na zaproszenie Spółki, by poznać dzieło swych przodków i odebrać Honorową Odznakę Zasłużonego dla MPWiK w m.st. Warszawie S.A. Kontakt z Panem Lindleyem nawiązaliśmy dzięki uprzejmości Pana Profesora Ryszarda Żelichowskiego, Prezesa Zarządu Stowarzyszenia Societas Lindleiana, autora monografii „Lindleyowie. Dzieje inżynierskiego rodu”. Najważniejszymi punktami wizyty naszego gościa były: gala jubileuszowa w Teatrze Narodowym 6 września oraz zwiedzanie Stacji Filtrów (przed południem tego samego dnia) i komory połączeniowej na kolektorze praskim w ul. Jagiellońskiej przy Ratuszowej (7 września). F.W. Lindley wziął też udział w specjalnym pokazie fontann dla pracowników Spółki. Pan Lindley był bardzo zadowolony z wizyty. Obok zamieszczamy tekst, który przygotował specjalnie dla czytelników „Wodociągowca Warszawskiego”, w którym przybliża postacie wielkich angielskich inżynierów ze swego rodu, ich związki z Warszawą i swoje wrażenia z pobytu w naszym mieście….



 

William (Bill) Lindley z żona Philippą zachwyceni jakością warszawskiej wody


Cały tekst czytaj “Wodociagowiec Warszawski”, jesień 2016, nr 34, przygotowany przez Wojciecha Bliżniaka (MPWiK):

 

http://www.lindleiana.pl/uploads/files/document_45_pl.pdf

110 rocznica śmierci Josepha Lindleya

110 lat temu, 20 kwietnia 1906 roku w Oberursel w wieku zaledwie czterdziestu siedmiu lat zmarł Joseph Lindley.
czytaj więcej

110 rocznica śmierci Josepha Lindleya

W dniu 20 kwietnia 1906 roku w Ober Ursel(Oberursel), w wieku zaledwie czterdziestu siedmiu lat zmarł Joseph Lindley.  


Jak pisa Emil Sokal: „Przyczyny przedwczesnego zgonu szukać należy w przeciążeniu pracą zawodową, której początkowo wywiązała się choroba nerwowa, a gdy pomoc lekarzy okazała się bezowocna, gdy podróże i pobyt w klimacie południowym, zamiast ulgi i poprawy, wywołały skutek niepożądany, chory powrócił do Frankfurtu  nad Menem, leczył się w sanatorium dla nerwowo chorych, gdzie życie pracowite zakończył”. Pochowany został na cmentarzu Haupt Friedhof w Marburgu.


Joseph Lindley pozostawił po sobie żonę Emilię Suermondt, syna Henry Williama i córkę Julię Anitę. Miał talent do języków, mówił i pisał płynnie po niemiecku, francusku oraz o po rosyjsku. Gorliwie uczył się języka polskiego, ażeby porozumiewać się z robotnikami, a także by móc śledzić publikacje w prasie krajowej. 


Z Warszawą Joseph Lindley związał się na siedemnaście lat. Był przedstawicielem swojego starszego brata Williama Heerleina Lindleya, głównego inżyniera kanalizacji i wodociągów w Warszawie od 1888 roku. Tu upłynęła jego dojrzała młodość i większa część zawodowego życia. Był najbardziej warszawskim ze wszystkich Lindleyów. 


Jak pisał autor notatki o Josephie Lindleyu w Wielkiej Encyklopedii Powszechnej Ilustrowanej: „przez lat 16 rozwinął u nas bardzo pożyteczną działalność. Wielkiej jego pracowitości i energii zawdzięcza Warszawa doprowadzenie do końca tych robót [kanalizacyjnych]".


Na fotografii Joseph Lindley z synkiem Henrym na budowie wodociągów w Warszawie (ok. 1904 r.).


\

Przejdź do strony:
  • << Pierwsza
  • < Poprzednia
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • 10
  • 11
  • Następna>
  • Ostatnia >>
Societas Lindleiana, wszelkie prawa zastrzeżone
  • O nas
  • Lindleyowie
  • E-biblioteka
  • Nasze archiwum
  • Kontakt
  • Linki
Projektowanie stron internetowych: www.bedweb.pl