• O nas

  • O nas

  • Lindleyowie

  • Lindleyowie

  • E-biblioteka

  • E-biblioteka

  • Nasze archiwum

  • Nasze archiwum

  • Kontakt

  • Kontakt

  • Nowości

  • Nowości

  • Linki

  • Linki

Aktualności

200 lat zasłużonej Instytucji Inżynierii Cywilnej w Londynie

Do Instytucji Inżynierii Cywilnej należało aż pięciu członków rodziny Lindleyów

200 lat zasłużonej Instytucji Inżynierii Cywilnej w Londynie

Instytucja Inżynierii Cywilnej (ang. Institution of Civil Engineers (ICE) jest jedną z najbardziej szanowanych i uznanych na świecie instytucji zrzeszających inżynierów. Od 1818 roku przyjmuje w swoje szeregi słynnych i wpływowych inżynierów z Wielkiej Brytanii. W 2018 roku ICE obchodziła jubileusz 200-lecia swojego istnienia organizując z tej okazji szereg działań przypominających jej dorobek i ludzi z nią związanych.


Do tej szacownej instytucji należało aż pięciu członków rodziny Lindleyów.. William Lindley dołączył do Institution of Civil Engineers w 1842 roku, William Heerlein  w 1878, Robert Searles w 1881 i Joseph Lindley w 1899 roku. W XX wieku Marie Lindley, ostatni inżynier cywilny w rodzinie, została członkiem stowarzyszonym ICE w 1953 roku. W 1972 roku była drugą kobietą w historii ICE, która otrzymała pełne członkostwo (Fellowship).

Krótka historia ICE

Skromne początki ICE sięgają początków 1818 roku. Niewielka grupa młodych inżynierów spotkała się w londyńskiej kawiarni i podjęła decyzję o założeniu Instytucji Inżynierii Cywilnej, pierwszej na świecie organizacji  zrzeszającej profesjonalną kadrę inżynierską. Pierwszym prezydentem został w 1820 roku Thomas Telford. Znany z licznych projektów infrastrukturalnych przyciągnął do ICE wielu nowych członków i odegrał ogromną rolę w kształtowaniu dzisiejszego oblicza ICE.
Od tego czasu ICE jest domem dla wielu największych inżynierów w historii Wielkiej Brytaniii. Po 200 latach zrzesza ponad 92 000 członków w swoich filiach w ponad 150 państwach na całym świecie.



Linki w j. ang.: https://www.ice.org.uk/about-ice/our-history

https://en.wikipedia.org/wiki/Institution_of_Civil_Engineers



Siedziba ICE, One Great George Street, London SW1



Siedziba ICE

Societas Lindleiana wystąpiło publicznie

W dniu 7 grudnia (wtorek) o godz. 11.00, w sali konferencyjnej Biblioteki Publicznej m.st. Warszawy, ul. Koszykowa 26/28 miała miejsce sesja varsavianistyczna poświęcona Sokratesowi Starynkiewiczowi. W sesji udział wzięło dwoje przedstawicieli naszego Towarzystwa – Teresa Frączczak i Ryszard Żelichowski.

Societas Lindleiana wystąpiło publicznie


W dniu 7 grudnia (wtorek) o godz. 11.00, w sali konferencyjnej Biblioteki Publicznej m.st. Warszawy, ul. Koszykowa 26/28 miała miejsce sesja varsavianistyczna poświęcona Sokratesowi Starynkiewiczowi. W sesji udział wzięło dwoje przedstawicieli naszego Towarzystwa – Teresa Frączczak i Ryszard Żelichowski.


Była to tradycyjna doroczna sesja varsavianistyczna organizowana przez Bibliotekę Publiczną m.st. Warszawy i kierowniczkę Działu Varsavianów Joanny Jaszek-Bieleckiej.





Oto referaty wygłoszone w czasie sesji:  



Andrzej Sołtan (Muzeum Historyczne m.st. Warszawy): Warszawa w okresie prezydentury S. Starynkiewicza.


Jan Berger (Główny Urząd Statystyczny): Statystyka Warszawy w latach prezydentury S. Starynkiewicza wg źródeł polskich i rosyjskich.


Ryszard Żelichowski (Instytut Studiów Politycznych PAN i Societas Lindleiana): Starynkiewicz  i Lindley, geneza wodociągów i kanalizacji w Warszawie.


Marta Jankowska (Biuro Stołecznego Konserwatora Zabytków): Komitet Plantacyjny a stan zieleni Warszawy w k. XIX w.


Teresa Frączczak (Societas Lindleiana), Co zostało nam z czasów Starynkiewicza? Wodociągi warszawskie dziś i jutro.



Materiały z tej sesji ukażą się drukiem w drugiej połowie 2011 roku

  • Archiwum
Slideshow Image 1 Slideshow Image 2 Slideshow Image 2 Slideshow Image 2 Slideshow Image 2 Slideshow Image 2 Slideshow Image 2

Nowości

  • wszystkie
  • spotkania
  • książki
  • wystawy
  • Informacje prasowe
  • Ciekawostki
4240

Szaleńcza inicjatywa: IN LINDLEY WE TRUST!

„Pamiętacie ostatnią scenę filmu Kanał ? 56 dzień Powstania, zdziesiątkowany oddział porucznika Zadry po nieudanej próbie przebicia się przez oddziały niemieckie podejmuje decyzję o zejściu do kanałów, aby przedostać się do Śródmieścia. W krętych, podziemnych korytarzach oddział rozpada się na trzy grupy. Rannego Koraba prowadzi łączniczka Stokrotka - resztkami sił, wyczerpani docierają do kraty, która zamyka wylot z kolektora nad Wisłą - oboje giną”. To wstęp do strony internetowej PENTRATORS SCAVENGERS TEAM :
czytaj więcej

Szaleńcza inicjatywa: IN LINDLEY WE TRUST!

„Pamiętacie ostatnią scenę filmu Kanał ? 56 dzień Powstania, zdziesiątkowany oddział porucznika Zadry po nieudanej próbie przebicia się przez oddziały niemieckie podejmuje decyzję o zejściu do kanałów, aby przedostać się do Śródmieścia. W krętych, podziemnych korytarzach oddział rozpada się na trzy grupy. Rannego Koraba prowadzi łączniczka Stokrotka - resztkami sił, wyczerpani docierają do kraty, która zamyka wylot z kolektora nad Wisłą - oboje giną”. To wstęp do strony internetowej PENTRATORS SCAVENGERS TEAM :

http://penetratorscavengerteam.blogspot.com/2010/11/in-lindley-we-trust.html


Grupa młodych „penetratorów”, jak siebie nazywają w listopadzie 2010 roku weszła do jednego z kanałów lindleyowskich z hasłem „Zapalamy świeczki, aby uczcić tych, których niegdyś zepchnął tu tragiczny los”. Niesamowity reportaż fotograficzny zaczyna się od komentarza: „Być może ta sama krata i tak jak wtedy zamknięta, jednak jest jedna różnica ... oni za wszelką cenę chcieli wyjść, my chcieliśmy wejść...”. Wiele fotografii i niesamowita atmosfera z filmikiem na youtube i mrocznym utworem muzycznym zespołu/tytułem utworu „ Kanalyzer".




Wieczorem 17 czerwca 2009 roku „penetratorzy” wybrali sie na LINDLEY WALKING!



http://penetratorscavengerteam.blogspot.com/2009/06/lindley-walking.html

Konkurs „Ławeczka Lindley’a”

Konkurs „Ławeczka Lindley’a”

MPWiK ma pomysł na ławeczkę-pomnik, który stałby na warszawskim Podzamczu, na nowotworzonym skwerze miejskim.


czytaj więcej

Konkurs „Ławeczka Lindley’a”

MPWiK ma pomysł na ławeczkę-pomnik, który stałby na warszawskim Podzamczu, na nowotworzonym skwerze miejskim.


Projekt rzeźby naturalnej wielkości Williama Heerleina Lindleya zapatrzonego w fontannę (w bezpośrednim sąsiedztwie ławeczki) siedzącego na ławeczce (choć może niech on stoi oparty o te ławeczkę?). Ławeczka w skali 1:1 wpisana byłaby w ciąg ławek miejskich. Konkurs ogłoszony został 28 stycznia 2011 roku. JESTEŚMY ZA!!!


Może taka, jak ta w Łodzi (Biuro Budowy Wodociągów i Kanalizacji)?

Przejdź do strony:
  • << Pierwsza
  • < Poprzednia
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • 10
  • 11
  • Następna>
  • Ostatnia >>
Societas Lindleiana, wszelkie prawa zastrzeżone
  • O nas
  • Lindleyowie
  • E-biblioteka
  • Nasze archiwum
  • Kontakt
  • Linki
Projektowanie stron internetowych: www.bedweb.pl