Nowości
Święta wielkanocne 2019
Wodociągi Warszawskie organizują piknik ekologiczny z okazji Światowego Dnia Wody.
W dniu 23 marca 2019 r. Wodociągi Warszawskie organizują piknik ekologiczny z okazji Światowego Dnia Wody.
Do Instytucji Inżynierii Cywilnej należało aż pięciu członków rodziny Lindleyów
Instytucja Inżynierii Cywilnej (ang. Institution of Civil Engineers (ICE) jest jedną z najbardziej szanowanych i uznanych na świecie instytucji zrzeszających inżynierów. Od 1818 roku przyjmuje w swoje szeregi słynnych i wpływowych inżynierów z Wielkiej Brytanii. W 2018 roku ICE obchodziła jubileusz 200-lecia swojego istnienia organizując z tej okazji szereg działań przypominających jej dorobek i ludzi z nią związanych.
Do tej szacownej instytucji należało aż pięciu członków rodziny
Lindleyów.. William
Lindley dołączył do Institution of Civil Engineers w 1842 roku, William
Heerlein w 1878, Robert Searles w
1881 i Joseph Lindley w 1899 roku. W XX wieku Marie Lindley, ostatni inżynier
cywilny w rodzinie, została członkiem stowarzyszonym ICE w 1953 roku. W 1972 roku
była drugą kobietą w historii ICE, która otrzymała pełne członkostwo (Fellowship).
Krótka historia ICE
Skromne początki ICE sięgają początków 1818 roku.
Niewielka grupa młodych inżynierów spotkała się w londyńskiej kawiarni i podjęła
decyzję o założeniu Instytucji Inżynierii Cywilnej, pierwszej na świecie organizacji
zrzeszającej profesjonalną kadrę
inżynierską. Pierwszym prezydentem został w 1820 roku Thomas Telford. Znany z
licznych projektów infrastrukturalnych przyciągnął do ICE wielu nowych członków
i odegrał ogromną rolę w kształtowaniu dzisiejszego oblicza ICE.
Od tego czasu ICE jest domem dla wielu
największych inżynierów w historii Wielkiej Brytaniii. Po 200 latach zrzesza ponad 92 000
członków w swoich filiach w ponad 150 państwach na całym świecie.
Linki w j. ang.: https://www.ice.org.uk/about-ice/our-history
https://en.wikipedia.org/wiki/Institution_of_Civil_Engineers
Siedziba ICE, One Great George Street, London SW1
Siedziba ICE
W marcu 2017 roku miasto Baku obchodzi setną rocznicę budowy wodociągu według projektu W.H. Lindleya (na fot. Lindley i Tagijew)
W 100 lat wodociągu Shollar-Baku, ostatniego dzieła Williama H. Lindleya
Pod
koniec XIX wieku gospodarze miasta Baku musieli uporać się z fundamentalnym
problemem dla dalszego rozwoju Baku - niedoborem wody. Wyczerpano już wszystkie
dostępne rozwiązania, począwszy od pobierania zanieczyszczonej wody z
pobliskich rzek a na budowie zakładów odsalania wody morskiej zakończywszy. Także
szukano specjalistów zagranicą. Po latach różnorodnych prób i narad zapadła
decyzja, aby do miasta doprowadzić wodę z odległych źródeł gór Kaukazu.
Tego
trudnego zadania podjął się r William Heerlein Lindley. Prace, które rozpoczął w
1899 roku, prowadził aż do śmierci w 1917 roku. Zaprojektowany przez niego rurociąg
miał swój początek u źródeł rzeki Kura, wypływającej ze stoków Dolnego Kaukazu,
110 mil (177 km) na południe od miasta Baku.
Jak mówił sam Lindley: „W Europie Zachodniej kierowałem pracami wodociągowymi i kanalizacyjnymi w 35 miastach, ale nigdy nie miałem do czynienia z dziełem o takim technicznym rozmachu i trudnościach, jak budowa tego rurociągu”. Redakcja tygodnika „Illustrated London News” z 1912 roku w artykule zatytułowanym "Woda dla Miasta Wielkiej Ropy: Budowa najdłuższego wodociągu w Europie" opisała szczegółowo rozmach tej budowy.
Chociaż od 1914 roku trwała pierwsza wojna światowa, udało mu się Lindleyowi przybyć do Baku, by w 1917 roku wziąć udział w „wielkim otwarciu”. W dniu 21 stycznia milioner-filantrop Z.H. Taghiyev, wspierający projekt finansowo i propagandowo, przekręcił kurek w obecności wszystkich władz lokalnych i woda ze źródła w Shollar popłynęła do punktu poboru wody w centrum miasta. Następnego dnia Lindley włączył osobiście zawór i krystalicznie czysta woda wypełniła zbiornik na wodę o pojemności 4,5 miliona wiader wody.
Transkaukaskie Linie Kolejowe uhonorowały z tej okazji Lindleya żetonem na korzystanie z ich usług do końca życia.
Obecnie ujęcie w Shollar po stu latach nadal jest uznawane za najlepsze źródło wody miasta Baku, zarówno ze względu na jej jakość jak i na niezawodną dystrybucję
.
Była to ostatnia podróż Williama H. Lindleya do tej odległej części Imperium Rosyjskiego. Wiadomości z frontu, wkrótce o rewolucji bolszewickiej, oznaczały koniec świata, który znał. Sir William Heerlein Lindley zmarł w grudniu 1917 roku w swoim domu w Londynie na atak serca. Miał 64 lata.
Wieść o jego śmierci dotarła do Baku w następnym roku. W dniu 3 marca 1918 roku, na nadzwyczajnym wspólnym posiedzeniu władze miasta uczciły tę smutną wiadomość minutą ciszy.
Dla uczczenia jego zasług dla miasta władze stolicy Demokratycznej Republiki Azerbejdżanu przemianowały Aleję Romanowów na ulicę Williama H. Lindleya. W 1923 roku bolszewicy zmienili jej nazwę. Obecnie to ulica 28 maja i upamiętnia narodziny pierwszej Republiki Azerbejdżanu w 1918 roku.
Na fotografii prace nad ujęciem w Szolar (w tle inż. Stefan Skrzywan)
Ulica Lindleya, widok w kierunku ul. Żelaznej
Piękna, naturalna łączka na skrzyżowaniu ulic Koszykowej (po prawej stronie widoczne ogrodzenie Stacji Filtrów) i wjazd w ulicę Lindleya (po lewej stronie)
Tablica informacyjna o patronie
O szczegółach technicznych zob. nasze miasto,pl http://warszawa.naszemiasto.pl/artykul/remont-lindleya-dobiegl-konca-ulica-zmienila-sie-nie-do,4896798,artgal,t,id,tm.html
Oraz: https://nowawarszawa.pl/koniec-prac-na-lindleya/
W dniu 23 marca 2019 r. Wodociągi Warszawskie organizują piknik ekologiczny z okazji Światowego Dnia Wody.
23 marca 2019 r. MPWiK S.A. organizuje Światowy Dzień Wody w Multimedialnym Parku Fontann.
W sobotę, 23 marca 2019 r. w Multimedialnym Parku Fontann, od godziny 11.00 warszawiacy będą mogli bezpłatnie korzystać z szeregu atrakcji.
W.H. Lindley w akcji:
https://www.facebook.com/warszawa/videos/326369684902586/
Podczas pikniku, który po raz pierwszy organizujemy w Multimedialnym Parku Fontann, na dzieci i młodzież czekają liczne gry i konkursy związane z wodą oraz naszą działalnością, m.in. budowanie wieży ciśnień, składanie instalacji wodociągowych oraz układanie z puzzli obiektów MPWiK. Z kolei na stoisku VR będzie można zagrać w jedną z dwóch gier zręcznościowych, których bohaterami będą nasze maskotki: Pan Kropelek oraz Klozeciak.
Ponadto, na przykładzie ogrodów w słoikach, wytłumaczymy, na czym polega zjawisko retencji, pokażemy także, jak wygląda woda pod mikroskopem.
Żródło fot. http://www.eurodesk.pl/eurokalendarz/swiatowy-dzien-wody
Nie zabraknie także atrakcji na scenie - naszych najmłodszych gości zapraszamy do udziału w interaktywnym przedstawieniu w wykonaniu Teatru Naukowego SOHO, a podczas pikniku będziemy się bawili przy piosenkach z musicalu „Deszczowa piosenka” oraz podczas koncertu gry na dzbankach, butelkach i bębnach napełnionych wodą. Czas umilą także: pokazy iluzji, baniek mydlanych i gimnastyki artystycznej.
https://www.mpwik.com.pl/view/swiatowy-dzien-wody-w-multimedialnym-parku-fontann-
http://warszawa.naszemiasto.pl/artykul/swiatowy-dzien-wody-2019-beda-pokazy-iluzji-wystepy,5042399,artgal,t,id,tm.html
Niestety, chwilowo tylko w Hamburgu. Pisaliśmy o tym we wcześniejszych informacjach na naszej stronie. Grudniowe wydanie warszawskiego „Wodociągowca”, wydawanego nakładem MPWiK, publikuje wywiad z prezesem „Societas Lindleiana”, prof. Ryszardem Żelichowskim, który mówi o Williamie Lindleyu, jego życiu rodzinnym i obchodach 210. rocznicy jego urodzin w Hamburgu.
Cały numer „Wodociągowca” załączamy do naszej e-biblioteki (strona 2).
***