Do Instytucji Inżynierii Cywilnej należało aż pięciu członków rodziny Lindleyów
Instytucja Inżynierii Cywilnej (ang. Institution of Civil Engineers (ICE) jest jedną z najbardziej szanowanych i uznanych na świecie instytucji zrzeszających inżynierów. Od 1818 roku przyjmuje w swoje szeregi słynnych i wpływowych inżynierów z Wielkiej Brytanii. W 2018 roku ICE obchodziła jubileusz 200-lecia swojego istnienia organizując z tej okazji szereg działań przypominających jej dorobek i ludzi z nią związanych.
Do tej szacownej instytucji należało aż pięciu członków rodziny
Lindleyów.. William
Lindley dołączył do Institution of Civil Engineers w 1842 roku, William
Heerlein w 1878, Robert Searles w
1881 i Joseph Lindley w 1899 roku. W XX wieku Marie Lindley, ostatni inżynier
cywilny w rodzinie, została członkiem stowarzyszonym ICE w 1953 roku. W 1972 roku
była drugą kobietą w historii ICE, która otrzymała pełne członkostwo (Fellowship).
Krótka historia ICE
Skromne początki ICE sięgają początków 1818 roku.
Niewielka grupa młodych inżynierów spotkała się w londyńskiej kawiarni i podjęła
decyzję o założeniu Instytucji Inżynierii Cywilnej, pierwszej na świecie organizacji
zrzeszającej profesjonalną kadrę
inżynierską. Pierwszym prezydentem został w 1820 roku Thomas Telford. Znany z
licznych projektów infrastrukturalnych przyciągnął do ICE wielu nowych członków
i odegrał ogromną rolę w kształtowaniu dzisiejszego oblicza ICE.
Od tego czasu ICE jest domem dla wielu
największych inżynierów w historii Wielkiej Brytaniii. Po 200 latach zrzesza ponad 92 000
członków w swoich filiach w ponad 150 państwach na całym świecie.
Linki w j. ang.: https://www.ice.org.uk/about-ice/our-history
https://en.wikipedia.org/wiki/Institution_of_Civil_Engineers
Siedziba ICE, One Great George Street, London SW1
Siedziba ICE
28 maja, w Parku im. Marszałka Edwarda Rydza-Śmigłego na warszawskim Powiślu 15. Piknik Naukowy. Nasze Towarzystwo reprezentował będzie Paweł Weszpiński, gdzie w namiocie numer 31 znajdzie się stoisko współtworzone przez Towarzystwo Lindleyowskie Societas Lindleiana, Zespół Historii Kartografii przy Instytucie Historii Nauki PAN oraz Stowarzyszenie Przyjaciół Archiwum Państwowego m.st.. Warszawy.
Piknik Naukowy Polskiego Radia i Centrum Nauki Kopernik to największa w Europie plenerowa impreza popularyzująca naukę. Odbywa się od 1997 roku corocznie w centrum Warszawy, za każdym razem przyciągając tłumy zwiedzających. W 2005 roku Piknik został wyróżniony przez Komisję Europejską jako jeden z dziesięciu wzorcowych europejskich projektów obszaru "Nauka i społeczeństwo". Był inspiracją do wielu inicjatyw popularyzujących naukę, m.in. do powstania w Warszawie Centrum Nauki Kopernik. Co roku w Pikniku Naukowym uczestniczy ok. 250 instytucji z Polski oraz z zagranicy. Instytucje naukowe, uczelnie, instytuty badawcze, muzea i instytucje kultury, fundacje związane z nauką oraz koła naukowe prezentują tu swoje osiągnięcia oraz odsłaniają kulisy swojej codziennej pracy. Podczas Pikniku reprezentowane są różne dyscypliny naukowe, zarówno nauki ścisłe, przyrodnicze, społeczne i humanistyczne.
Warszawski plan Lindleya
Tegoroczna edycja Pikniku Naukowego odbędzie się 28 maja, ponownie w Parku im.
Marszałka Edwarda Rydza-Śmigłego na warszawskim Powiślu.
Cuda wolności! Ona z niczego coś tworzy – słowa księcia Adama Jerzego
Czartoryskiego dobrze ilustrują temat 15. jubileuszowego Pikniku Naukowego
Polskiego Radia i Centrum Nauki Kopernik. Temat imprezy – Wolność –
koresponduje z hasłem corocznej konferencji naukowej ECSITE, która odbędzie się
w tym roku w Warszawie.
28 maja, w Parku im. Marszałka Edwarda Rydza-Śmigłego na
warszawskim Powiślu 15. Piknik Naukowy. Nasze Towarzystwo reprezentował będzie
Paweł Weszpiński, gdzie w namiocie numer 31 znajdzie się stoisko współtworzone
przez:
-Towarzystwo Lindleyowskie Societas Lindleiana
-Zespół Historii Kartografii przy Instytucie Historii Nauki PAN
-Stowarzyszenie Przyjaciół Archiwum Państwowego m.st. Warszawy.
Na stoisku obejrzeć będzie m.in. warszawskie mapy historyczne, także te wykonane przez Lindleyów. Liczni goście zwiedzający namioty Pikniku dowiedzą się o naszych celach i planach na przyszłość!
http://www.pikniknaukowy.pl/2011
http://www.pikniknaukowy.pl/standard/aktualnosci/artykul194038.html
W dniu 22 maja 2020 roku, w środku pandemii koronawirusa, Stowarzyszenie
Lindleyowskie upamiętnia 120. rocznicę śmierci Williama Lindleya, projektanta
warszawskiej kanalizacji i wodociągów.
W. Lindley zmarł 22 maja 1900 roku we własnym domu
przy 74 Shooter's Hill Road w londyńskiej dzielnicy Blackheath. Miał mniej niż
92 lata. Przyczyną śmierci były problemy zdrowotne związane z wiekiem i
niewydolność serca. W ostatnich chwilach życia towarzyszył mu jego najstarszy
syn, Sir William Heerlein. Lindley, kontynuator prac ojca i jego siostra Julia.
Pogrzeb odbył się trzy dni później. Został pochowany na cmentarzu Charlton w
londyńskiej dzielnicy Greenwich.
William Lindley senior odwiedził Warszawę tylko raz, w czerwcu 1876 roku, na zaproszenie generał-gubernatora Pawła Kotzebue i p.o. prezydenta Warszawy, generała Sokratesa Starynkiewicza. Po kilku dniach zwiedzania miasta W. Lindley zgodził się sporządzić projekt kanalizacji i wodociągów dla Warszawy. Projekt został opublikowany w 1879 roku, kiedy to mając 71 lat, W. Lindley przeszedł na emeryturę.
Światowy Dzień Wody obchodzony jest od 1993 roku. Propozycja jego ustanowienia padła rok wcześniej podczas Konferencji ds. Środowiska i Rozwoju Narodów Zjednoczonych (UNCED). Zatwierdziło ją Zgromadzenie Ogólne ONZ. Od lat w obchodach tego dnia aktywnie uczestniczy również Unia Europejska.
Źródło: https://www.igwp.org.pl/index.php/informacje/wydarzenia
Tego roku obchodzimy Światowy Dzień Wody: w warunkach pandemii. Dlatego hasłem przewodnim jest prawidłowa higiena rąk (ważna zawsze), ale dziś ze szczególnym akcentem na powstrzymanie rozprzestrzeniania się COVID-19 i wielu innych chorób zakaźnych.
https://www.teraz-srodowisko.pl/aktualnosci/Swiatowy-Dzien-Wody-2020-koronawirus-8435.html
22 marca to również święto pracowników gospodarki wodnej. „Na co dzień dbamy o zasoby wodne kraju. To nasza misja, pasja i wielka odpowiedzialność. Doskonale wiemy, że woda jest ważna w każdym aspekcie współczesnego życia, a zachowanie jej zasobów jest kluczowe również dla przyszłych pokoleń. To wyzwanie jakie dziś podejmujemy, najważniejsze, zwłaszcza w dobie zmieniającego się klimatu i kurczących się zasobów wodnych przy jednoczesnym zwiększaniu się populacji kraju i świata” – czytamy na stronie Wód Polskich.
https://wody.gov.pl/aktualnosci/993-swiatowy-dzien-wody-2020
Tym razem, zamiast wspólnego świętowania proponujemy „Wirtualne zwiedzanie Stacji Filtrów” przygotowane przez MPWiK w Warszawie,
https://pl-pl.facebook.com/hashtag/mpwikwarszawa?source=feed_text&epa=HASHTAG&__tn__=*NK-R
Z okazji 10-lecia w 2019 roku Towarzystwa Lindleyowskiego „Societas Lindleiana” ukazało się długo wyczekiwane przez
członków i sympatyków nowe,
poszerzone i uzupełnione wydanie książki Lindleyowie. Dzieje inżynierskiego rodu. Jej Autorem jest prof. dr Ryszard Żelichowski, Prezes naszej organizacji.
Książka opublikowana została w powołanej do życia serii Biblioteka „Societas Lindleiana” i składa się z trzech tomów.
Tom I pierwszy dotyczy początków rodu i prac Lindleyów na terenie Wielkiej Brytanii oraz Cesarstwa Niemieckiego, tom drugi Cesarstwa Rosyjskiego (w tym Warszawy), tom III zaś dziejów członków rodziny seniora Lindleya i jego potomków do XXI wieku. Pełny opis bibliograficzny tomów ze spisami treści znajduje się pod poniższymi linkami:
https://e-isbn.pl/IsbnWeb/onix/summary.html?record_id=7667142
https://e-isbn.pl/IsbnWeb/onix/summary.html?record_id=7667143https://e-isbn.pl/IsbnWeb/onix/summary.html?record_id=7667144
Seria ma charakter kolekcjonerski i limitowany nakład. Dostępna jest jedynie członkom Towarzystwa. Po nowym roku zapoznać się można będzie z nią w centralnych bibliotekach na terenie całego kraju.
Towarzystwo Lindleyowskie „Societas Lindleiana” istnieje już dziesięć lat!
W dniu 12 grudnia 2019 roku Zarząd Towarzystwa Lindleyowskiego „Societas Lindleiana” (TL-SL) spotkał się na uroczystym posiedzeniu z okazji dziesiątej rocznicy powstania naszej organizacji. Krajowy Rejestr Sądowy (KRS) wpisał nas do centralnego rejestru stowarzyszeń 23 listopada 2009 roku.
Wniosek do KRS o jego rejestrację podpisała grupa dwudziestu jeden osób, którym droga jest historia warszawskich wodociągów i kanalizacji zaprojektowanych oraz budowanych pod nadzorem czwórki angielskich inżynierów cywilnych, Williama Lindleya i jego synów Williama Heerleina, Roberta Searlesa i Josepha.
W minionej dekadzie odnotować możemy kilka znaczących sukcesów. Na konto swoje TL-SL zaliczyć może uczestnictwo członków jego Zarządu w przygotowaniu i publikacji (w 2016 r.) planu Lindleya z 1912 roku, umieszczenie tablicy upamiętniającej Lindleyów na angielskim domu w Blackheath.
W 2015 roku udało się nam doprowadzić do zaproszenia do Łodzi Billa (Williama V) Lindleya na uroczyste obchody 90. rocznicy uruchomienia wodociągów, a w 2016 roku do Warszawy na 130. rocznicę uruchomienia stołecznych wodociągów.
W 2018 roku, na zaproszenie organizatorów Międzynarodowego Festiwalu Pianistycznego Chopin w sercu Warszawy, TL-SL zostało Honorowym Patronem tej najważniejszej tego lata imprezy kulturalnej naszej stolicy.
Z okazji 10-lecia powstania TL-SL jego prezes. prof. Ryszard Żelichowski przygotował nowe wydanie monografii Lindleyowie. Dzieje inżynierskiego rodu (na ten temat zob. następną informację).
W podjętej na posiedzeniu Uchwale Zarządu zapowiedziane zostało zwołanie w pierwszym kwartale 2020 roku Walnego Zgromadzeni członków TL-SL, wybory uzupełniające do jego władz i przedstawienie przez Zarząd na nadchodzące lata nowej oferty programowej dla szerszej publiczności.
Korzystając z okazji Zarząd Towarzystwa Lindleyowskiego „Societas Lindleiana” składa swoim członkom i sympatykom najlepsze życzenia świąteczne oraz wszelkiej pomyślności w 2020 roku, w życiu zawodowym i osobistym!
https://www.emag.pl/dekoracja-foliowa-choinka-swiateczna-amscan-165x85-cm-670228/pd/D8YLZ1BBM/
W 2019 roku mija 160 rocznica urodzin Josepha Lindleya (1859-1906), najmłodszego z trzech braci Lindleyów. Dziesięć lat temu poświęciliśmy mu tekst „Na marginesie 150. rocznicy urodzin Josepha Lindleya” opublikowany w „Kronice Warszawy” (nr 1, 2009) zamieszczony w naszej E-bibliotece pod tytułem „Czwarty Lindley”. Zachęcamy do jego ponownej lektury.
Dziś przypomnimy tylko, że do Warszawy przybył w grudniu 1888 roku, aby zastąpić starszego brata Roberta, który zdecydował się powrócić z rodziną do Anglii. Będąc reprezentantem głównego inżyniera Williama Heerleina objął nadzór nad pomiarów miasta oraz budową kanalizacji i wodociągów.
Otoczył się Polakami, uczestniczył w życiu bieżącym miasta, współfinansował i był wiernym czytelnikiem „Przeglądu Technicznego". Cieszył się szacunkiem swoich pracodawców i szczerą sympatią tych, z którymi współpracował. Wśród cech, które go charakteryzowały, podkreślane były: sprawiedliwość, dobroć serca i uczynność dla wszystkich, którzy się do niego zwracali o pomoc. W 1894 roku ożenił się z Emmy Emilie Suermondt z Wrocławia.Mieli jednego syna o imieniu Henry (Harry) William.
Zmarł 20 kwietnia 1906 roku w zakładzie leczniczym w Ober Ursel (Oberursel), wieku zaledwie czterdziestu siedmiu lat. Większość swojego życie zawodowego Joseph Lindley spędził w Warszawie.