Jak pisze autor autor scenariusza i komisarz wystawy prof. Michał Kopczyński.: „Największa rewolucja w dziejach naszej cywilizacji ostatnich stuleci to rewolucja przemysłowa. Wiąże się ona nie tylko z pojawieniem się przemysłu fabrycznego. Jej rewolucyjność polega też na zmianie trybu życia większości ludzi. Naturalnym środowiskiem stało się dla nich miasto, w miejsce dotychczas dominującego środowiska jakim była wieś. Właśnie ta przemiana jest jednym z najważniejszych elementów rewolucji przemysłowej. I to przejście pokazujemy na wystawie - ukazując, jak wraz z nim zmieniali się ludzie”. Zobaczyć można dawną Warszawę, Lwów, Kraków, Łódź i Poznań, czyli największe ośrodki miejskie wszystkich trzech zaborów.
Wystawa koncentruje się na kilku aspektach życia miejskiego:
- na narodzinach higieny (bohaterami tej części wystawy są William i William Heerlein Lindley). Oprócz plansz tematyce tej poświęcone projekcje multimedialne. Towarzyszy im również wystawa przedmiotów użytkowych z epoki, m.in. XIX-wieczną ozdobną muszlę klozetową czy spluwaczkę
Wystawa koncentruje się też na narodzinach nowoczesnego konsumenta. „To pokazuje jak rewolucja przemysłowa pozwoliła znacznie większej części ludności cieszyć się zwykłymi, codziennymi rzeczami. Np. ubranie przestało być dla większości tylko okryciem ciała, a zaczęło stawać się jego ozdobą. Było to możliwe dzięki sztucznym barwnikom i zaawansowanej technice włókienniczej, takiej jak żakard, które przyniosła rewolucja przemysłowa. Obniżyły one ceny barwnych, zdobionych ubrań, które stały się dostępne także dla zwykłych ludzi” – podkreślił Kopczyński
- na ówczesnej reklamie. „Na początku XX w. wzorem amerykańskim sztuka reklamowa wychodzi na ulice w postaci plakatu reklamowego. Opowiadamy też o formach handlu, bazarach, sprzedaży naręcznej. I pokazujemy, jak władze starają się ten początkowy chaos uporządkować, czego dowodem jest np. Hala Mirowska” – mówi autor ekspozycji.
- na prywatnych salonach i na narodzin nowej przestrzeni publicznej rozrywki: kawiarni, powszechnie dostępnych teatrów i teatrzyków na wolnym powietrzu, wystaw, zawodów sportowych, a więc form aktywności dziś dobrze znanych, a wtedy nowych.
- na symbolice kryjącej się w nazwach ulic czy pomnikach.
- na wydarzeniach rewolucji 1905 r., której rocznica przypada w tym roku.
Na wystawie można zobaczyć fotografie, wycinki prasowe czy plakaty reklamowe oraz codzienne przedmioty ilustrujące tworzenie się nowoczesnego miasta. „Często są to przedmioty zwyczajne jak zegarek, bez którego jednak nie mogła funkcjonować kolej, dostarczająca ówczesnym mieszkańcom miast towarów konsumpcyjnych. Innym razem rzeczy niezwykłe, jak jednostrzałowy pistolet dla rowerzystów, aby mieli się czym bronić przed atakującymi ich psami” – dodaje Kopczyński.
Na wystawę składa się ikonografia oraz artefakty z epoki pochodzące ze zbiorów muzeów i z kolekcji prywatnych. Wśród eksponatów są m.in. bicykl, oryginalne suknie, w tym pierwsze modele szyte seryjnie, telefon Ericssona, aparat fotograficzny Kodaka i telegraf.
Uzupełnieniem ekspozycji są nieme filmy będące w repertuarze objazdowego kina jarmarcznego. A miłośnicy gier planszowych mogą zagrać w oryginalną grę z epoki „Wyścigi konne”.
Ekspozycja jest czynna codziennie w Bibliotece Uniwersyteckiej w Warszawie (ul. Dobra 56/66, sala wystawowa na parterze) w dniach 25 września – 6 grudnia 2015, w godzinach od 10 do 18 [z wyłączeniem 1 i 22 listopada].
Ceny biletów: 4 zł (ulgowy), 8 zł (normalny), bilet grupowy – 4 zł/osoba (min. 10 osób), 16 zł rodzinny (min. trzy osoby). W piątki i dla osób powyżej 60. roku życia wstęp wolny.
Wystawie towarzyszy audioprzewodnik, który można pobrać na swoje urządzenie mobilne (telefon lub tablet) przed lub w czasie wizyty na wystawie. O wystawie opowiada kurator, prof. Michał Kopczyński.
Wystawie towarzyszą wykłady połączone ze zwiedzaniem wystawy | godz. 17.00 | wstęp wolny
Informacje: http://muzhp.pl/pl/c/1574/wystawa-ziemia-obiecana-miasto-i-nowoczesno
W marcu 2017 roku miasto Baku obchodzi setną rocznicę budowy wodociągu według projektu W.H. Lindleya (na fot. Lindley i Tagijew)
W 100 lat wodociągu Shollar-Baku, ostatniego dzieła Williama H. Lindleya
Pod
koniec XIX wieku gospodarze miasta Baku musieli uporać się z fundamentalnym
problemem dla dalszego rozwoju Baku - niedoborem wody. Wyczerpano już wszystkie
dostępne rozwiązania, począwszy od pobierania zanieczyszczonej wody z
pobliskich rzek a na budowie zakładów odsalania wody morskiej zakończywszy. Także
szukano specjalistów zagranicą. Po latach różnorodnych prób i narad zapadła
decyzja, aby do miasta doprowadzić wodę z odległych źródeł gór Kaukazu.
Tego
trudnego zadania podjął się r William Heerlein Lindley. Prace, które rozpoczął w
1899 roku, prowadził aż do śmierci w 1917 roku. Zaprojektowany przez niego rurociąg
miał swój początek u źródeł rzeki Kura, wypływającej ze stoków Dolnego Kaukazu,
110 mil (177 km) na południe od miasta Baku.
Jak mówił sam Lindley: „W Europie Zachodniej kierowałem pracami wodociągowymi i kanalizacyjnymi w 35 miastach, ale nigdy nie miałem do czynienia z dziełem o takim technicznym rozmachu i trudnościach, jak budowa tego rurociągu”. Redakcja tygodnika „Illustrated London News” z 1912 roku w artykule zatytułowanym "Woda dla Miasta Wielkiej Ropy: Budowa najdłuższego wodociągu w Europie" opisała szczegółowo rozmach tej budowy.
Chociaż od 1914 roku trwała pierwsza wojna światowa, udało mu się Lindleyowi przybyć do Baku, by w 1917 roku wziąć udział w „wielkim otwarciu”. W dniu 21 stycznia milioner-filantrop Z.H. Taghiyev, wspierający projekt finansowo i propagandowo, przekręcił kurek w obecności wszystkich władz lokalnych i woda ze źródła w Shollar popłynęła do punktu poboru wody w centrum miasta. Następnego dnia Lindley włączył osobiście zawór i krystalicznie czysta woda wypełniła zbiornik na wodę o pojemności 4,5 miliona wiader wody.
Transkaukaskie Linie Kolejowe uhonorowały z tej okazji Lindleya żetonem na korzystanie z ich usług do końca życia.
Obecnie ujęcie w Shollar po stu latach nadal jest uznawane za najlepsze źródło wody miasta Baku, zarówno ze względu na jej jakość jak i na niezawodną dystrybucję
.
Była to ostatnia podróż Williama H. Lindleya do tej odległej części Imperium Rosyjskiego. Wiadomości z frontu, wkrótce o rewolucji bolszewickiej, oznaczały koniec świata, który znał. Sir William Heerlein Lindley zmarł w grudniu 1917 roku w swoim domu w Londynie na atak serca. Miał 64 lata.
Wieść o jego śmierci dotarła do Baku w następnym roku. W dniu 3 marca 1918 roku, na nadzwyczajnym wspólnym posiedzeniu władze miasta uczciły tę smutną wiadomość minutą ciszy.
Dla uczczenia jego zasług dla miasta władze stolicy Demokratycznej Republiki Azerbejdżanu przemianowały Aleję Romanowów na ulicę Williama H. Lindleya. W 1923 roku bolszewicy zmienili jej nazwę. Obecnie to ulica 28 maja i upamiętnia narodziny pierwszej Republiki Azerbejdżanu w 1918 roku.
Na fotografii prace nad ujęciem w Szolar (w tle inż. Stefan Skrzywan)
First chapter of the Polish and Russian edition
The authors of the work from 1911 do not mention the date of July 3, 1886, which in the interwar period gave rise to the celebrations that continue to this day. The collective work published by the engineer Szenfeld is the publication on the 30th anniversary of the approval of the projects [April 21, 1881] and the signing of the agreement with the Lindleys [July 23, 1881].
It is worth adding here that the associates of W.H. Lindley the beginning of the water supply works in Warsaw connected with 1882 and planned the first 25th anniversary celebrations in 1907. Probably for the same reasons, on July 4, 1907, at the Filter Station, next to the water tower, a monument (bust) of Socrates Starynkiewicz, carved by Jan Woydyga, was unveiled. However, these celebrations took place two years later.
For more details see: R. Żelichowski, Lindleyowie. Dzieje inżynierskiej rodu, Biblioteka Lindleiana, t. II, Warszawa 2019, s. 278-284.
After more than a half century, in August 2021, a new biography of William Lindley appeared on the German publishing market. His author is a Hamburger historian Ortwin Pelc and the title of his book is William Lindley (1808-1900). Ingenieur und Stadtplaner. Eine biographie (William Lindley (1808-1900). Engineer and urbanist. Biography). It is a 26th volume from the series "Hamburgische Lebensbilder" issued by "Verein für Hamburgische Geschichte" and published by Wallenstein Verlag (Göttingen 2021).
The book, with a handy
format 21.5 x 12.5 cm (192 pages), consists of 14 chapters, from which the vast
majority concerns Lindley's engineering achievements in the free Hanseatic city
of Hamburg.
This is a valuable and important book. Since the first publication by Gustav H. Leo, written in 1936, published sixty-three years later (Gustav H. Leo, William Lindley. Ein Pionier der Technischen Hygiene, Hamburg 1969) the knowledge of historians on William Lindley and his families increased significantly. A few new publications in Polish and German appeared, many occasional conferences devoted to W. Lindley in Poland and Germany took place.
Ortwin Pelc has gathered all new information on the achievements of this great English engineer (in Hamburg, also excellent urbanist) and put it in a nice literary form. His book is a highly recommend position in the library of every admirer of William Lindley's work, as well as people interested in the history of urban infrastructure in the 19th-century Europe.
On the occasion of the 10th anniversary of the Lindley Society "Societas Lindleiana" in 2019, long awaited book The Lindleys History of an engineering family, was published. The book, in comparison with the first edition in 2002, is much extended and covers new cities like Dusseldorf, Samara and Moscow. The Author is Prof. Dr Ryszard Żelichowski, Chairman of our Society.
The book was published in Polish in the new “Societas Lindleiana” Library
series and consists of three volumes. The first
volume concerns the origin of the family and beginning of works of the Lindley family in
Great Britain and the German Empire, the second volume is focused on the Russian Empire (including Warsaw), and
volume III covers the history of the Lindley family and their descendants up to the 21st century. Their full
bibliographic description of the books with tables of contents can be
found at the following links:
https://e-isbn.pl/IsbnWeb/onix/summary.html?record_id=7667142
https://e-isbn.pl/IsbnWeb/onix/summary.html?record_id=7667143
https://e-isbn.pl/IsbnWeb/onix/summary.html?record_id=7667144
The "Lindley Hotel" in Frankfurt on Main, designed for the network
Lindenberg GmbH by a group of architects gathered around prof. Bernhard Franken,
is still under construction. The opening of this new four-star hotel is
scheduled for 2018.
The 4,340 sq. m hotel has 100 guest rooms. According to the designers, this is not a classic hotel concept but a "guest community", which will not only be focused on renting rooms, but also on sharing the common space.
The location of the hotel at the Lindley Street in Frankfurt Ostend has given the owners of the hotel network an idea for the excellent marketing operation. They invited Arthur Becker, a well-known author of the Polish origin who has been living in Germany for four decades, to write a hotel-roman called "The Immortal Mr. Lindley". The official premiere of the book took place in September 2018.
Artur Becker: Der unsterbliche Mr. Lindley: Ein Hotelroman, Verlag weissbooks 2018, Preis: 24,-- Euro
Artur Becker
tells the story about the meeting of a
certain family at the Hotel Lindley. One of their members, impressed by the historical
achievements of William Lindley, a designer and builder of waterworks in
Frankfurt in the 1860s, embarks on the drug journey in time and meets the English engineer…
"The Immortal Mr. Lindley" is a melancholic, historically based story
that says a lot about Frankfurt without being a guide-book. While reading the
book one realizes that we all inevitably become “a commodity" …
Address of the hotel:
Hotel Lindley Lindenberg, Lindleystraße 17 -19, 60314 Frankfurt am Main - Ostend
William Heerlein Lindley (1853-1917), 100 years anniversary
The Competition Jury of the Polish Society of Book Publishers nominated album William Heerlein Lindley. Warsaw Plan of 1912, written and designed by prof. Ryszard Żelichowski and Dr. Pawel E. Weszpiński for the Most Beautiful Book of the 2016 Year Award.
The
album was published by the Historical Museum of the City of Warsaw.
Unfortunately, in this category the jury awarded another beautiful book. Warsaw
Museum wan the price in this category last year. We still enjoy the nomination,
which is a proof of recognition of the Jury for our work, and for the artistry
of the Museum staff team. We want to thank and congratulate our colleagues for
the Museum!
The Jury verdict was announced during the 8th Warsaw Book Fair on May 18, 2017 at the National Stadium.
Cover of the two volumes
View of the content of the volume 1
The front cover of the album